Biz İyi İnsanlarız - Fafa Tiyatro

Yazan: Philip Ridley
Yönetmen: Eyüp Emre Uçaray
Müzik: Tolga Çebi
Oyuncular: Firuzan Aydın, Akın Şenol

Bu akşam yeni kurulan Fafa Tiyatronun ilk oyunun ilk sahnelenmesini  izledim. Fakat bu akşam sürprizli bir akşam oldu. Ilk repliklerle beraber oyun yavaştan yavaştan tanıdık gelmeye başladı ve sonra hatırladım. Ben bu oyunu Ikinci Kat tiyatro yorumuyla, iki sene önce seyretmiştim. Ama onlar Işıltılı Haşereler ismiyle sahnelemişlerdi oyunu.

Oyun aslında daha salona girişte başlıyor. Ollie ve Jill bizi kapıda karşılıyorlar. Sanki bizi bekliyor gibiler. Zaten sonra sahneden bu durumu bize itiraf ediyorlar. Kendilerini bize anlatmak, son bir kaç yıldır yaşadıklarını bize onaylatmak ihtiyacı içindedirler. Ollie ve Jill bizi rüya evlerinde karşılıyorlar. Harika ve pahalı eşyalarla döşenmiş evleriyle gurur duyuyorlar. Çok değil yaklaşık 2 sene önce kendi deyimleriyle Istanbul'un Tarlabaşı semti sayılabilecek bir mahallede oturup, akşamları fare kapanı kurarlarken neler oldu da bizi bu rüya evde ağarlayabildiler? İnsan merak ediyor değil mi?  

Alevli Günler - İstanbul Halk Tiyatrosu

Yazan: Irmak Bahçeci
Yöneten: Yıldıray Şahinler
Dekor ve Kostüm: Barış Dinçel
Işık Tasarım ve Uygulama: Efe Sümer
Oyuncular: Yıldıray Şahinler, Bahtiyar Rengin, Erkan Can, Cem Davran, Simge Defne

Çok uzun zamandır oynayan bir oyun Alevli Günler ve ben de ilk kez 5 sene evvel seyretmiştim bu oyunu. O kadar eğlenmiştim ki oyun hiç aklımdan çıkmadı. Tadı damağımda kaldı da diyebiliriz. Onlar oynamakta ısrar ettikçe ben de bir kez daha seyretmek istedim.

Alevli Günler çocukluktan beri hiç ayrılmamış, büyüdükçe hayatları farklı yönlere gitse de birbirlerini asla terk etmemiş üç can dostun arasında geçiyor.  Hayri okumamış, mahallede kasaplık yapan, evcimen, karısına düşkün bir adam. Mansur muhasebecilik yapan, bıçkın, bitirim bir adam. Cadaloz karısıyla başı biraz dertte. Ve Tarık, 45 yaşında, Türkoloji profesörü, yalnız ve de şaman. Beklenmedik bir anda Tarık'ın kanser olduğu ve çok az ömrünün kaldığı haberini alınca hepsinin hayatları alt üst oluyor.

Suit - Jest Tiyatro

Yazan: Robin Hawdon
Yöneten: Eyüp Emre Uçoray
Yönetmen Yardımcısı: Aziz Caner İnan
Dekor Tasarımı: Tolga Güleryüz
Dekor Uygulama: Murat Yılmaz
Kostüm Tasarım: Gülcan İnce
Oyuncular: Begüm Öner (gelin), Ceyhun Fersoy (sağdıç Tom), Melis Kaygılaroğlu (oda hizmetçisi), Canan Atalay (yataktaki kız)

Efendim sezonu açtık. Açtık demek ne kadar doğru bilemiyorum çünkü bu yaz İstanbul'da sezon kapanmadı. Sezonu kapatmadan açmış olduk böylece.

Suit İngiliz yazar Robin Howdon'un yazdığı, kimin elinin kimin cebinde olduğunun belli olmadığı, otel odalı, bol kapılı, bol girişli çıkışlı, kapı çarpmalı, durum idareli, bol yalanlı oyunlardan. Oyunun konusuna gelince, Bill düğününden önceki gece yakın arkadaşlarıyla birlikte bekarlığa veda partisi yapmış ve içkiyi biraz, yok birazdan biraz fazla kaçırmıştır.

İzansız Mahalle - Mehmet Ünver

Bu kitabı alalı sanırım iki, üç yıl oldu. Okumak bu zamana kısmetmiş. Kendisi tatilimin ilk iki gününde bana arkadaşlık etti. Mehmet Ünver'in akıcı dili sayesinde bir çırpıda okuyup bitirdim. Yazarıyla da bu kitapla tanıştık. Hikaye İstanbul'da, Üsküdar'da, dik bir yokuşu tırmanarak ulaşılan, boğaza tepeden bakan bir sokağın ahalisini, oradaki evleri, evlerin içinde yaşananları ilkokulu bitirmesine bir kaç gün kalmış ufak bir çocuğun gözünden ve dilinden anlatıyor. Kısa bir döneme odaklanan hikaye açılan okulların sömestr tatilinde sonlanıyor.

Menderes'li yıllar. Birbirinin aynı sabahlardan birinde külüstür bir kamyonet dik yokuşu uflaya puflaya çıkıyor ve 2 genç kadın ve eşyalarını mahalleye getiriyor. Komşuların görür görmez oynak, aşüfte, fingirdek dediği bu kadınların gelişinden sonra hiç bir şey bir daha eskisi gibi olamıyor. Kadınlar da kendilerine takılan isimlerin hepsinin hakkını fazlasıyla veriyorlar. Sanki o zamana kadar bir şekilde dengede kalmayı başararak dingin hayatını sürdüren mahallelinin ayarı bozuluyor, kendi yağında kavrulan, derli toplu insanlar sanki zembereklerinden boşanıyorlar.

Medet - Sezgin Kaymaz

İçinde birbirinden şahane beş tane uzun öykünün olduğu bir kitap Medet. Medet aslında yazarın eski kitaplarından biri ama ben bu kitabı okumayı unutmuşum. Bulunca bir sevindim anlatamam. Okunmamış Sezgin Kaymaz kitabı bulmak benim için hazine bulmak gibi bir şey. Bu kitaptan sonra yazarın yeni kitap yazmasını beklemek zorundayım artık.

Sezgin Kaymaz'ın o bildiğimiz, tanıdığımız oyunbaz kalemiyle yazdığı hikayeler konularını yine içimizden, yine bizden, Anadolu'dan, hayvanlardan, fantastik olaylardan alıyor, kahramanları yine kendilerine has üsluplarıyla konuşuyorlar,  İçlerinde Medet benim en gözde hikayem. Pişmanlıklar içindeki koca bir sokak halkının sakladığı, yok aslında saklayamadığı ve bu nedenle her daim tüm sokak için sürekli vicdan azabı üreten kolektif sırları, o tekinsiz kırmızı ev, sigarasını külünü düşürmeden dibine kadar içerken aynı zamanda konuşmayı devem ettirebilen ve bir taraftan da fırına pide sürebilen Durak usta, anlattığı inanılması çok güç o hikaye ve hikayenin her paragrafından fırlayan köpekler, köpekler. Merak ettiniz değil mi? Ben de merak edin diye böyle yazdım zaten.

Diğer öyküler de çok keyifli. Mutlaka okuyun. İlla Medet'i okumak zorunda değilsiniz. Sezgin Kaymaz'ın 16 kitaplık bir külliyatı var. İstediğinizi seçebilirsiniz. Çünkü Sezgin Kaymaz candır.

Radyatro Show - Tiyatro Ak'la Kara

Yazan: Savaş Özdural
Yönetmen: Ali Gökmen Altuğ
Yardımcı Yönetmen: Ümit İlban
Müzik: Fatih Özacun
Ses Efekt Operatörü: Ali Ören
Oyuncular:
Pelin Turancı, Savaş Özdural, Özdemir Çiftçioğlu, Fatih Gülnar, Fatih Özacun

Dün akşam çok farklı ve de çok eğlenceli bir oyun seyrettik. Radyo tiyatrosu ile tiyatronun birbirine karıştığı, iç içe geçtiği, çok renkli, çok hareketli bir performans. Perde açıldığında bizi sahnenin arkasını tamamen kaplayan kocaman bir dünya haritası ve ilk bakışta objeleri ayıramayacağımız kadar karmaşık, kalabalık hatta çıfıt çarşısı gibi bir sahne karşılıyor.  Oyunun adı Radyatro ama konusu 80 günde devri alem. Sahnedeki 5 oyuncu bize Jules Verne'nin 80 Günde Devri Alem oyunun Radyo Tiyatrosu olarak oynuyor. Her oyuncunun önünde birer masa ve masaların üzerinde bir sürü değişik obje var. Bunlardan başka sahenenin her yerinde değişik sesler çıkarabilecek eşyalar yerleştirilmiş ki pek çoğunun ne işe yaracağını ilk bakışta anlamak imkansız gibi. Ve her yerde onlarca mikrofon var.

Kazanova - Bakırköy Belediye Tiyatrosu (BBT)

Yazan: Friedrich Dürrenmatt
Çeviren / Uyarlayan: Irmak Bahçeci
Yöneten: Emrah Eren
Tasarım: Sadık Kızılağaç
Işık: İlker Dursun
Yönetmen Yardımcısı: Damla Karaelmas
Afiş, Broşür Tasarım: Ethem Onur Bilgiç
Fotoğraflar: Emre Mollaoğlu
Oynayanlar (Sahneye giriş sırasıyla)
Hizmetçi: Damla Karaelmas, Adam: Erol Ozan Ayhan, Hakim: Faruk Üstün, Savcı: Hüseyin Emre Koç, Avukat: Burak Dur, Katip: Ali Kıl

Bu akşam Bakırköy Belediye Tiyatrolarının yeni oyunu Kazanova'yı, bir sezon sonu sürprizi olarak, taze taze seyrettik. 11 Nisanda başlayan oyun üçüncü kez bizim için perde dedi. Bu gece esrarengiz bir akşam yemeğine tanıklık ettik. Kahramanımız imrenilecek işi, son model jipi, karısı, iki güzel çocuğu ve de arkadaşları arasında ona Kazanova lakabını kazandıran ufak tefek kaçamaklarıyla modern zamanların başarı timsali genç bir adamdır. Yani amiyane tabiriyle hayatta yırtmış bir adamdır. Bir iş seyahati sırasında, normal şartlar altında bozulmaması gereken jipi, biraz ıssız ve bilmediği bir yerde bozulunca, kendisini aslında hiç olmaması gereken esrarengiz bir evde, sıra dışı bir yemek davetinin sürpriz misafiri olarak buluverir.

Açık Aile - Tiyatro Yeniden

Yazan: Dario Fo ve Franca Rame
Çeviren: Füsun Demirel
Yönetmen: Dersu Yavuz Altun
Dekor ve Kostüm Tasarımı: Onur Özcan
Oynayanlar: Özge Özberg ve Kubilay Penbeklioğlu

Bu akşamın oyunu Tiyatro Yeniden'in sahnelediği, Dario Fo ve Franca Rame'nin yazdığı Açık Aile oyunuydu. Tipik bir erkak orta yaş bunalımının gölgesinde yaşanan, kahkahalarla bezeli bir aile dramı. 50+ yaş muhasebecimiz geçirdiği orta yaş bunalımı gereği (Allah'm önümde çok az zaman kaldı. Hepsi benim olmalı, ben daha gencim duygusuyla) evdeki karısı dışındaki tüm dişilerin peşinde koşmaktadır. Kadın kocasının ağır çapkınlık darbeleri altında ezilmekte ve bu sorunla giriştiği bir seri intihar  denemesiyle baş etmeye çalışmaktadır. Depresyon onun ikinci adresidir. Girip girip, çıkmaktadır. Tabi bu durum 50+ adamı daha fazla dışarıya doğru itmektedir.

Sonunda adam karısına hayalindeki ve de aklındaki açık evlilik fikrini açar ve ağzından girip, burnundan çıkarak ya da zayıflığından ve de çaresizliğinden faydalanarak, bu duruma ona kabul ettirir.

Sokrates'in Son Gecesi - Üç Artı Bir Tiyatro

Yazan: Stefan Tsenev
Çeviren: İsmail Bekir Ağlagül
Yönetmen: Mehmet Atay
Afiş Tasarım / Fotoğraf: Çağrıl Atay

Oyunculer:
Mehmet Atay
Oktay Dal
Hülya Dizmen

Oyun Sokrates'in sabahında idam cezasının infaz edileceği son gecesini anlatıyor. Sokrates hücresinde uyumaktadır. Horozun üçüncü ötüşünden sonra baldıranı içecektir. Gardiyan hücrede Socrates'in başında idam saatini beklerken konuşmaya başlarlar. Konu Socrates, onu idama götüren fikirleri, yaşadıkları dönemin Yunanitan'ı, devlet düzeni, Sokrates'in uğradığı ihanet ve bu konulara gardiyanın bakışıdır.

Devlete, demokrasiye, adalete, sisteme dair söylenen her cümle o günden günümüze tutulan bir ayna gibiydi. Düzenin temsilcisi gardiyan hücrede geçirdikleri zamanın ilk saatlerinde, düşünmeyip, itaat eden bir birey olarak  Sokrates'in fikirlerini merak ederken, bir taraftan da onun fikirleri altında ezilip, aynı zamanda da cehaletten gelen gözü karalıkla ona kafa tutmakta, düzenden aldığı güçle onu ezmeye çalışmaktadır.

Teessür - Tiyatro K! Kültüral Performing Art

Yapımcı: Yağmur Yağmur
Yönetmen Yardımcısı: Esra Pamukçu Boz
Dekor Tasarım: Cihan Aşar
Işık Tasarım: Cem Yılmazer
Hareket Tasarımı:  Dicle Doğan, Ilgın Sönmez
Orijinal Müzik ve Müzikal Performans: Volkan Topakoğlu
Kostüm: Ilgın Sönmez
Proje Editörü: Özlem Demiş
Video Art: Ilgın Sönmez, Murat Buldanlıoğlu, Mesut Yılmaz
Oyuncular: Nihat Büyükağaç, Ahmet Uz, Taner Rumeli, Gülru Pekdemir, Dicle Alkan, Kübra Balcan, Mesut Yılmaz, Pınar Ünsal, Mehmet Şeker

Tiyatro K! Kültüral Performing Arts yeni kurulan bir tiyatro ve Teessür de onların ilk projesi.  Tiyatro K! Euripides'in Madeası'nı farklı ve özgün bir şekilde günümüze uyarlamış, yan karakter eklemiş, canlı müzik ve video gösterileriyle destekleyerek ortaya seyirciyi her yönden kuşatan bir oyun çıkarmış. Kuşatan kelimesini aslında bilinçli olarak kullandım. Çünkü oyunun sahne düzeni seyirciyi gerçekten kuşatıyor.

Generallerin Beş Çayı - Tiyatro Dalga

Yazan: Boris Vian
Çeviren: Ayberk Erkay
Yöneten, Dekor ve Müzik: Erden Tunatekin
Yönetmen Yardımcıları: Yasemin Ertorun, Aysun Demir Kurtuldu
Işık Tasarımı: Hakan Özipek
Kostüm Tasarımı: Eylül Gürcan

Oyuncular: Serdar Akülker, Nilgün Karababa, Ufuk Kurtuldu, Alişan Özkan, Nilay Cennetkuşu, Özgür Özdural, Barış Özgenç, Erden Tunatekin, Yasemin Ertorun


Boris Vian ben en sevdiğim yazarlardan biridir. Ayrıca külliyatını üniversitedeyken okuduğum için biraz da gençliğimdir. Ne mutlu ki, bu sezon çok bol Boris Vian yaptı. Önce Devlet Tiyatrolarından Kasabın El Kitabı, şimdi de Tiyatro Dalga'dan Generallerin Beş Çayı.

Cimri - Ankara Devlet Tiyatrosu

Yazan: Moliere
Çeviren: Sabahattin Eyüpoğlu
Yöneten: Işıl Kasapoğlu
Dekor Tasarım: Hakan Dündar
Kostüm Tasarım: Funda Karasaç
Işık Tasarım: Osman Uzgören
Müzik: Kemal Günüç
Oynayanlar:
Mustafa Kurt, Tolga Tecer, Gülin Ersoy, Sanlı Baykent, Ayşe Seval Ersu, Kayhan Sarıgöllü, Fulya Koçak, Gürkan Gorbil, İsmet Numanoğlu, Eda Aydınlı, Tuba Erkan Tazebaş, Gökhan Kutum, Barbaros Efe Turkay

Ankara'dan misafirimiz vardı. Moliere'in ölümsüz eseri Cimri, Işıl Kasapoğlu'nun rejisiyle sahnedeydi. Cimri'nin konusunu bilmeyen yoktur. İnsanlıktan çıkacak kadar paranın kölesi olmuş bir adam Harpagon, hem kendisi hem de oğluyla, kızı için "kendince" uygun izdivaçlar planlamıştır. Ama oğlunun da, kızının da, hatta kendisine seçtiği eş adayının da gönüllerinde yatan aslanlar Harpagon'un aklındakilerden çok farklıdır. Bir taraftan evin uşağıyla aşk yaşayan kızı, bir yanda maddi durumu pek de iyi olmayan, çok zarif bir kıza aşık olan oğlu ve oğlunun aşık olduğu kıza çöpçatan aracılığıyla talip olan baba. Acaba bu düğümler nasıl çözülecektir?

Furuğ Fehruzad - Dasdas

Yazar: Şebnem İşigüzel
Yönetmen: Berfin Zenderlioğlu
Yönetmen Yardımcısı: Deniz Biber
Koreograf:  Dicle Doğan
Işık ve dekor tasarımı: Cem Yılmazer
Kostüm: Natali Yeres
Müzik: Burçak Çöllü
Oynayan: Nazan Kesal

Bu akşamın oyunu İranlı kadın şair, yönetmen, çevirmen Furuğ Fehruzad'ın hayatını anlatan, Şebnem İşigüzel'in yazdığı Yaralarım Aşktandır'dı.

32 yaşında trafik kazasında ölen Furuğ'un gömülmesine mollalar izin vermez. Sağlığında yazdığı şiirler ve yaşadığı hayat nedeniyle mollalar genç kadının cesedini cezalandırmaktadır. Kadının cesedi suçludur. Bedeni iki gündür (kendi deyişiyle) toprağa emanet edilmeyi beklemektedir. İki gündür kendi arafındadır ve oradan son kez kendi hayatının şiirini anlatır bize. Şiir dilli bir kadındır Furuğ. Şiirler söyler. Erkeğin kadına, hatta erkeğin erkeğe şiirler düzmesine icazet vardır da, bir kadının bir erkeğe şiir düzmesi kabul edilemez. Ama o susmaz, susamaz. Yazmazsam içimdekiler beni zehirler diye feryat eder. Doğduğu topraklara aykırı bir kadındır. Yanlış toprakta yetişmiş çiçek gibi.  Ya da doğdu topraklar ona aykırıdır, o topraklar zehirlidir demek daha doğrudur belki. Ve ayrık otu olmanın, hayır öyle demek istemiyorum, zehirli topraklarda açan nadide bir çiçek olmanın bedelini kısacık hayatının her anında öder.

Bir Yıldız Batıyor - 3 Kulak

Yazar: Nazmi Sinan Mıhçı ve Evrim Yağbasan
Yazar Yönetmen: Orkun Yeşim
Işık Tasarımı: Utku Kara

Oynayan: Nazmi Sinan Mıhçı

Bu akşam çok keyifli bir tek kişilik oyun seyrettim. Gökhan ismindeki bir gencin konuğuyduk ve kendisinden tiyatrocu olma serüvenini dinledik. Merzifon'da doğup büyüyen, okumak için İstanbul'a gelen ve burada tiyatroyu keşfeden bir genç. Tiyatronun peşinden giderken yaşadıkları. Her ne kadar oyun tek kişilik olsa da, Gökhan aslında sahnede yalnız değil. Sahnede ona kukla arkadaşı Binali eşlik ediyor. Sadece sahnede değil hayatta da yanında Binali. Gökhan'ın kuklasıyla birlikte yaptıkları şovlar tutuyor. Kuklası sayesinde Afife Jale ödül törenine hatta Nuri Bilge Ceylan'ın film setine giden yolda el ele ilerliyorlar.  Ama bir şeyler sanki hala eksik. Hayatında neyin eksik olduğunu Gökhan bize yine kuklası aracılığıyla anlatıyor.

O.B.E.B. - Kumbaracı50

Yazan ve Yöneten: Yiğit Sertdemir
Dekor ve Kostüm Tasarımı: Gamze Kuş
Işık Tasarımı: Yiğit Sertdemir
Özgün Müzik ve Efekt Tasarımı: Erhan Yürük
Oynayanlar: Yiğit Sertdemir, Erkan Kortan, Seda Yürük, Aslı Can Kortan, Gülhan Kadim, Ladin Avşar

Kumbaracı50'nin çok uzun soluklu oyunlarından O.B.E.B.'i seyrettim bu akşam. 1970'li yılların sonu. O.B.E.B (artık her kimse) kadınların olduklarından başka kişiliklere dönmesini sağlayacak gizli bir proje yürütmektedir. Projeden Yiğit Sertdemir'in oynadığı, denekler üzerinde psikodrama ile çalışmalar yapan K.M. sorumludur. Ve hepsi birbirinden enteresan dört kadın denek. Yurt dışında "economics" okumuş, Türkçesi oldukça problemli, deyimlerle başı dertte olan C.T., zengin babanın radikal devrimci kızı P.A., ruhunda çiçekler, kuşlar, börtü böcekler taşıyan, ama nişanlısı tarafından bir şarkıcıya dönüştürülmeye çalışılan pedagog A.D. ve ilk okuldan beri politikacı olmak isteyen M.E.  Elimizdeki yani K.M.'nin elindeki malzeme budur. O.B.E.B. yöntemi bu kadınları acaba neye dönüştürecektir ya da yöntem gerçekten işe yarıyor mu?

Aşk Bir Zamanlar - Şehir Tiyatroları

Yazan: İskender Pala
Yöneten: Bora Seçkin
Dramaturg: Özge Ökten
Müzik: Ali Otyam
Sahne Düzeni: Mehmet Emin Kaplan
Kostüm Tasarım: Almila Altunsoy
Işık Tasarımı: Fatih Mehmet Haroğlu
Efekt Tasarımı: Özgür Yaşar İşler
Yardımcı Yönetmen: Nurdan Kalınağa
Oyuncular: Deran Özgen, Ersin Sanver, Fatih Aksüt, Mehmet Avdan, Özgür Dereli, Seda Yılmaz, Yeliz Şatıroğlu

Şehir Tiyatrolarının Nisan ayında perde diyen yeni oyunlarından Aşk Bir Zamanları seyrettim bu akşam. Tarih 2 Ağustos 1986'dır. O tarih Sultan II. Mahmut'un kendisine karşı ayaklanan yeniçerilerin kışlalarını toplarla dövdürdüğü, her yani yangınların sardığı, kuvvetli rüzgarların karşı sahilden Üsküdar'a yanık insan eti kokusu taşıdığı, Sultanahmet'teki ağaçların dallarında kandiller gibi yeniçeri kellelerinin sallandığı tarihtir. Aynı zamanda Üsküdar Salacak'ta bir tekkede Şeyh Kethuzade Arif Efendi habersiz gelen dört misafiri ağırlamaktadır. Bunlardan üçü çocukluğundan beri birlikte olduğu eski tanışlardır ama bir tanesi tanrı misafiridir. Bu beş adam geceyi dışarıdan gelen top gürültüleri, alev kızıllıkları ve et kokuları arasında beklenmedik sürprizlerle geçirirler.

Kadercan - BAM

Yazan Yöneten: Murat Mahmutyazıcıoğlu
Yönetmen Yardımcısı: Sevda Deniz Karaali
Koreograf: Gizem Bilgen
Müzik: Ah! Kosmos
Kostüm Tasarımı: Erdi Eralp Uyur
Oyuncu: Deniz Karaoğlu

BAM'dan ve yazar Murat Mahmutyazıcıoğlu'ndan yine nefis bir oyun. Yazar bu sefer hikayesini varoşlarda yaşayan 21 yaşında, rap tutkunu bir genç aracılığıyla anlatıyor. Kadercan, fişek gibi, zıpkın gibi bir delikanlı. Çok iyi bir anlatıcı. Bize yaklaşık 80 dakika süren bir hikaye anlattı. Hikayesinde Kadercan'ın kendisi vardı, annesi vardı, sevgilisi Ayla vardı, en ön planda 12 ay süren askerliği ve kışladaki diğer askerler vardı. Türkiye'nin her yerinden gelen, arkadaş olabildiği, ancak düşman olmayı başarabildiği ya da hiç bir şeyi olamayan, hayatına bile değmeyen askerler. Yani seyirci olarak pek çoğumuz açısından sahnede ötekinin hikayesi vardı.

Korsan Çıkmazı - Rint Tiyatro

Eser: Nezihe Meriç
Uyarlayan: Polat Yıldız
Yönetmen: Eser Karabil
Dramaturg: Bade Osma Erbayav
Işık Tasarım: Ercan Ertan
Afiş Tasarım: Onurcan Çelebi
Oyuncular: Mukaddes Kurmuş, Onurcan Çelebi, Irmak Kazımoğlu


Nezihe Meriç'in aynı isimli kitabından uyarlanan oyun genç bir grup olan Rint Tiyatro tarafından sahneleniyor. Oyuna kitabı okumadan gitmiştim ama oyunu izlerken kendimi kitabı okuyor, kitabın içinde yüzüyor gibi hissettim. Kitap (dolayısıyla oyun) Cumhuriyetin ilk kuşağına mensup iki kadının çocukluğu, okul hayatı, aşkları, evliliklerini yine bu iki kadının çocukluklarından başlayan samimi arkadaşlıklarını merkeze koyarak anlatıyor. Oyuncular bazen anlatıcı oluyorlar, sonra aniden oyuna geçiyorlar, geçmişe gidiyorlar, kendi zamanlarına dönüyorlar, sonra yine anlatıyorlar. Ve geçişler o kadar doğal ve yaratıcı ki. Oyunu izlerken Meli'yi, Berni'yi, Ahmet'i, Adnan'ı yakından çok yakından tanıdığımı hissettim.

Terk - Dasdas Tiyatro

Yazan: Milaye Zengin
Yöneten: Serkan Salihoğlu
Yapımcı: Öykü Karayel, Nisan Ceren Göknel
Sahne ve ışık tasarımı: Cem Yılmazer
Dramaturg: Erdem Avşar
Oyuncular: Reha Özcan, Öykü Karayel


Reha Özcan ve Öykü Karayel'in oynadığı oyun bir psikologun odasında geçiyor. Marjinal giyimli, asi tavırlı, çok genç bir kadın ilk seansı için psikologa gelir. Çok rahatsızdır çünkü orada annesinin zoruyla bulunmaktadır. Ama ilk andan itibaren bir şeyler ters gider. Kadından mı yoksa adamdan mı pek bilemiyorum ama aralarında psikolog danışan ilişkisi pek kolay kurulamaz. Ortam gerilir. Kör topal seans tamamlanır ama gün kolay bitecek gibi değildir. Hatta gün pek çok sırra gebedir. Hasta doktor ilişkisi acaba nelere evrilecektir?

Yaklaşık 75 dakika süren tek perdelik oyun konusuyla beni maalesef pek içine alamadı. Oyuncu kadrosundan dolayı beklentimin çok yüksek olmasının da belki bu duyguda payı vardır diye düşünüyorum. Sahnedeki adamla kadının yaşadıkları bana gerçekmiş gibi gelmedi. Oyunun duygusu bana ulaşmadı.

Yıldız Tozu - Gaca Tiyatro

Yazan: Duşan Kovaçeviç
Çeviren: Bilge Emin
Yönetmen: Nail Pelivan
Yönetmen Yardımcısı: Enver Öksüz
Ses ve Işık: Kadir Ceylan, Melis Özgültekin
Afiş Tasarımı: Erkan Atay
Oyuncular: Burcu Yaşar, Enver Öksüz, Nevran Yıldız, Süleyman Köseoğlu


Duşan Kovaçeviç deyince benim aklıma ilk Profesyonel oyunu gelir. Ve tabi ki Yetkin Dikinciler ve Bülent Emin Yarar.  Ocakta Bahar oyunundan uyarlanan Yeraltı filmi, Tiyatro Adamdan seyrettiğim İntiharın Genel Provası, Şehir Tiyatrolarından seyrettiğim Ocak'ta Bahar da Profesyonel'in ardından bir bir sükun ederler. Ama illede Profesyonel. İşte bu nedenle Duşan Kovaçeviç benim için çok özel bir yazar. Onun daha önce seyretmediğim bir oyunun sahneleneceğini duyunca da çok heyecanlandım.

Mai ve Siyah - Halit Ziya Uşaklıgil

İş Bankası yayınlarının yeni serisi Türk Edebiyatı Klasiklerinden günümüz Türkçesine çevrilerek yayınlanan Halit Ziya Uşaklıgil'in Mai ve Siyah'ını büyük bir keyifle okudum. Eserin Türk edebiyat tarihindeki özel yeri ve önemini bir kenara bırakarak ben kitabın konusundan ve o dönemin İstanbul'undan radarıma takılanlardan bahsetmek istiyorum.

Dönemin basın yayın dünyasından kesitler sunan Mai ve Siyah'ta büyüleyici bir İstanbul var. Acı olan Halit Ziya gördüğü, yaşadığı İstanbul'u anlatırken ben kaybettiğimiz, artık olmayan İstanbul'u okudum, içim acıyla ve öfkeyle dolarak. Mazbut bir İstanbul ailesi mensubu Ahmet Cemil ile onun Galatasaray lisesinden can arkadaşı, zengin aile çocuğu Hüseyin Nazmi'nin özelinde, Halit Ziya toplumun farklı kesimlerine mensup insanların hayatlarını, yaşam farklılıklarını o kadar güzel anlatıyor ki. Ve Halit Ziya'nın inanılmaz betimlemelerle süslü zarif ve naif anlatımı. Anlattığı her neyse gözünüzün önünde en ince ayrıntısına kadar fotoğraf netliğinde canlanıyor.

Hakikat, Elbet Bir Gün - D22

Yazan: Berkay Ateş
Yöneten: Serkan Salihoğlu
Dramaturg: Aslı Ceren Bozatlı
Dekor ve Işık Tasarımı: Cem Yılmazer
Kostüm Tasarımı: Başak Özdoğan
Müzik: Erdem Doğan
Hareket Düzeni: Gizem Erdem
Maske Uygulama: İleyda Çeşmecioğlu
Oyuncular: Gizem Erdem, Seda Türkmen, Emir Çubukçu, Can Kulan, Berkay Ateş


Bu akşam şaşırtan, sarsan bir oyun seyrettik. Oyun birbirine eklemekte zorluk çektiğim, birbirinden bağımsız gözüken sahnelerle başladı. O nedenle ilk on dakika bayağı bocaladım, anlamakta zorluk çektim ama sonra parçalar bir araya gelmeye başladı ve ortaya çok acayip ve tanıdık bir hikaye çıktı.

Oyun bilmediğimiz bir yerde, belki paralel evrende, bilmediğimiz bir zamanda geçen karanlık bir distopyayı anlatıyor. Ama pek çok şey o kadar bu evrene, o kadar bu dünyaya, hatta spesifik olarak o kadar da bizim ülkemize dair ki.

Vahşi Batı - Şehir Tiyatroları

Yazan: Sam Shepard
Çeviren: Yıldırım Türker
Yönetmen: Ergün Üğlü
Müzik: Deniz Noyan
Dramaturg: Gökhan Aktemur
Dekor Tasarımı: Barış Dinçel
Kostüm Tasarımı: Gamze Kuş
Oyuncular: Ahmet Saraçoğlu, Serdar Orçin, Alev Oraloğlu, Eraslan Sağlam


Şehir Tiyatrolarının sezon sonuna yetiştirdiği yeni oyunu Vahşi Batı'yı seyrettik bu akşam. Bir kaç zamandır hep eleştiriyoruz ya Şehir Tiyatrolarını, işte bu sefer olmuş. Vahşi Batı'ya söyleyecek sözüm yok. Amerikalı yazar Sam Shepard'ın meşhur oyunu Vahşi Batı birbirinden çok farklı hayatlar yaşayan iki kardeşin, beklenmedik bir şekilde, beş yıl aradan sonra tatile giden annelerinin evinde karşılaşmalarını anlatıyor.

Eylül - Sıfır Pozitif

Yazan, yöneten ve oynayan: Uğur Kanbay
Yardımcı Yönetmenler: Yunus Eski, Ali Bal
Reji Asistanı: Gökhan Efe Şenyapar
Müzik: Bahadır Gülsen
Hareket Düzeni: Deniz Akarslan
Işık Tasarımı: Yasin Gültepe
Sahne Tasarımı: sfrpztf



Eylül Sıfır Pozitif'in ilk oyunu. Sıfır Pozitif de yeni mezun bir grup öğrencinin bir araya gelerek kurduğu çiçeği burnunda bir tiyatro grubu. Oyunun yazanı, yöneteni ve oynayanı da 1991 doğumlu Uğur Kanbay. Yazıp yönettiği 2 perde 110 dakikalık oyunun anlatanı ve de baş kahramanı Eylül. Eylül 28 yaşında bir trans birey. Bizi tek göz evinde ağırlıyor. Bize ailesini, çocukluğunu, doğduğu yerlere nasıl sığamadığını, İstanbul'a gelişini, nasıl orospu olduğunu, çark hikayelerini, büyük aşkı kuşçusunu, askere alınma pardon alınmama macerasını, arkadaşlarını anlatıyor.

Ran - Entropi Sahne

Yazan: Nazım Hikmet Ran
Sahneye uyarlayan, yöneten ve oynayan: Yurdaer Okur
Işık Tasarımı: Mehmet Eker
Viyolonsel: Taylan Aygar




Yurdaer Okur Nazım Hikmet'in şiir ve mektuplarından onu insan olarak, sanatçı olarak bize anlatan, hayatından, yaşadıklarından kesitler sunan kolaj bir metin hazırlamış. Bu metni tek kişilik bir performans olarak bize hem okudu hem de oynadı.  Yurdaer Okur sanki Nazım olmuştu, sanki okuduğu dizeleri Nazım'a yazdıran duyguları bizim gözümüzün önünde yaşadı, duygular sese, harekete dönüştü. Sanki Nazım'ı dizelerinin doğumuna tanıklık ettik.

Jacques ile Efendisi - Rest Tiyatro

Yazan: Milan Kundera
Çeviren: Ayberk Erkay
Yöneten: Ragıp Ertuğrul
Dramaturg: Ozan Ömer Akgül
Müzik: Çiğdem Erken
Haraket Tasarımı: Mehmet Selin Sağdıç
Işık Tasarımı: Kemal Yiğitcan
Dekor Tasarımı: Ali Yalçıner
Kostüm Tasarımı: Merih Sualp
Afiş Tasarımı: Gökay Genç
Fotoğraflar: Eser Köse

Oyuncular: Cem Baza, Serhan Süsler, Zeynep Erkekli, Umut Demirdelen, Ayşegül Yalçınel, Ali Yalçınel, Halit Barış Öncü, Erce Ahmet Kardaş, Fulden Abiz

Bu akşam Milan Kundera'nin Jaques ile Efendisi oyununu seyrettim Moda Sahnede. Bir çeşit yol öyküsü Jaques ile Efendisi ama içinde duraklar var. Insanların hayatlarının dönüm noktası gibi duraklar. O duraklarda Jacques ve Efendisi insanlarla ve öyküleriyle buluşuyorlar. Bazı öykülerin baş kahramanı onlarken bazi öykülerin kahramanlarını tanımıyorlar. Bazen anlatıcı oluyorlar, bazen dinleyici. 

Tırnak İçinde Hizmetçiler - Tiyatro Hemhal

Yazar ve Yöneten: Hakan Emre Ünal
Dramaturg: Ayşe Draz
Sahne Tasarımı: Nursev Demirbaş
Işık Tasarımı: İsmail Sağır
Hareket Tasarımı: Gizem Bilgen
Kostüm Tasarımı: Sanem Gençalp
Dekor Tasarımı: Güray Doğru
Asistan: Buse Uzun

Oyuncular: Nezaket Erden, Pınar Güntürkün

Halan Emre Ünal Genet'in meşhur Hizmetçiler oyununu kendine baz alarak harika bir orijinal metin yazmış. Tırnak içinde Jean Genet'in "hizmetçiler" oyunun seyrederken, tırnağın dışında iki genç kadın oyuncunun zaman zaman komik, zaman zaman hüzünlü, gelgitli, buhranlı, kimi zaman çaresiz, kimi zaman umutsuz ama çok samimi olarak bize açılmış hayatını seyrettik. Yani bir çeşit oyun içinde oyun hatta onun içinde de oyun.

Genç oyuncu adayları İpek ve Bahar Jean Genet'in Hizmetçiler oyunundaki Solange ve Claire rolüne hazırlanmaktadırlar.

Kasaplığın El Kitabı - İstanbul Devlet Tiyatroları

Yazan: Boris Vian
Çeviren: Ayberk Erkay
Yöneten: Burak Karaman
Dekor Tasarımı: Behlüldane Tor
Kostüm Tasarımı: Şirin Dağtekin Yenen
Yakup Çartık: Işık Tasarımı
Müzik ve Müzik Çalıştırıcısı: Tunay Uzuner
Reji Asistanı: Adem Türker
Dövüş Kareografisi: Ali Atilla Şendil

Oyuncular: Selçuk Kıpçak (baba), Ahenk Demir (anne), Ahmet Dizdaroğlu (komşu), Adem Türker (andrea), Salih Salcan, Onur Camcı, Heran Akkaynak, Cihan Akyürek, Nesrin Avcı (Mary 1), Asena Hotamış (mary 2), Merve Erdoğan, İlker Güler, Gül Altınok, Cansın Bezircilioğlu, Seda Gün, Tolga Kortunay, Gökhan Eroğlu, Gürkan Güzeyhuz, Onur Doğan, Kürşat Kurnaz, Özenç Eren Yelgi, Nevzat Cengiz, Volkan Çelik, Oğuzhan Erdoğan

2 saat 10 dakika

Boris Vian'ın adını henüz taze bir üniversite öğrencisiyken gittiğim Ferhangi Şeyler oyununda duymuştum. Ferhan Usta elinde sazıyla Boris Vian diyor ki diye başlayan bir şarkı söylüyordu. (meraklısına kısmında videosunu ve sözlerini ekliyorum) Sene sanırım 1988'di. Oyundan sonra kim ola ki bu Boris Vian deyip onun izini sürdüm. Kitaplarını buldum, okudum. Çok farklıdır Boris

Yunus Emre Orotoryosu - İstanbul Devlet Opera ve Balesi

Orotoryo Metin: Yunus Emre
"İnsan" bale libretto: Uğur Seyrek ve Işık Noyan
Beste: Ahmed Adnan Saygun
Koreografi ve Reji: Uğur Seyrek
Koro Şefi: Aydın Karlıbel
Dekor Tasarımı: Ferhat Karakaya
Kostüm Uyarlama / Işık Tasarımı: Uğur Seyrek
Video: Şafak Türkel
Solistler:
Soprano: Özgecan Gençer
Mezzosoprano: Özay Günay
Tenor: Bülent Külekçi
Bas: Kenan Dağaşan
Kadın: İlke Kodal
Erkek: Erhan Güzel
Gözyaşı: Melike Koper
Arayış: Berfu Elmas

İstanbul Devlet Opera ve Balesi Orkestra ve Balosu
Başkemancı: Seda Subaşı Yalçın

İstanbul Devlet Opera ve Balesi  Adnan Saygun'un Yunus Emre oratoryosunu etkileyici bir bale koreografisi eşliğinde sahneliyor. Bu akşam çok emek verilmiş bir gösteri izledik.

Olay Rusya'da Geçiyor - İstanbulimpro

Yazan Çizen: Yok (ama gizli kahraman Çehov)
Yöneten falan da yok,
Oyuncular: Evren Duyal, Koray Tarhan, Mahmut Fikirsindi, Evren Gülseven, Zeynep Özyurt Tarhan, Jülide Güven, Burak Tamdoğan, Cengiz Eşiyok, Deniz Çeküç (oyuncu kadrosu her oyunda değişiyormuş)

Kadıköy'de uzun zamandır ismini duyduğum ama bodrum katda olduğunu düşündüğüm için gitmekten korktuğum İstanbulimpro ve uzun zamandır merak ettiğim ve cümlenin başında belirttiğim sebepten dolayı gidemediğim oyunları Olay Rusya'da Geçiyor. Nihayet bu akşam seyrettim efendim. Zaten tiyatro da bodrum katta falan değilmiş. Kadıköy'de bir pasajın içinde, bildiğiniz düz ayak bir yer. Bu sebeple ben gibi tırsan varsa gitmemezlik etmesin lütfen.

Burada her cumartesi Çehov'un şahsen yazmadığı ama sahnedeki oyuncular tarafından seyircinin verdiği anahtar karakter, duygu, obje v.s. ile doğaçlama olarak canlandırılan ve sanki  Çehov'un yazdığı bir oyun(muş)  gibi yapan  bir oyun oynanıyor. Her oyunda değişmeyen tek şey var. Olay Rusya'da geçiyor.

Söz Veriyorum - Şehir Tiyatroları

Yazan: Aleksei Arbuzov
Çeviren: Fatoş Sevengil
Yöneten: Hülya Karakaş
Yardımcı Yönetmen: Gözde İpek Köse
Dramaturg: Hatice Yurtduru
Dekor ve Kostüm Tasarımı: Almila Altunsoy
Işık Tasarımı: Mahmut Özdemir
Müzik: Cihan Kurtaran
Görsel Efekt Tasarımı: Nesrin Coşkuner
Yönetmen Yardımcıları: Cafer Alpsolay, Volkan Öztürk
Oyuncular: Can Ertuğrul, Ebru Üstüntaş, Murat Coşkuner

Şehir Tiyatrolarının yeni oyunu Söz Veriyorum'u seyrettim bu akşam.

Aleksei Arbuzov'un yazdığı oyun 1942 yılında, kuşatma altındaki Leningrad şehrinde başlıyor ve 1960 yılına kadar geçen zamanda üç insanın birbiriyle kesişen hayatlarını, dostluklarını ve aşklarını üç farlı zaman kesitinde anlatıyor.

Kalp - Carft Tiyatro

Yazan: Larry Kramer
Çeviren: Hira Tekindor
Yöneten: İbrahim Çiçek
Dekor ve Işık Tasarımı: Kerem Çetinel
Kostüm Tasarımı: Nihal Kaplangı
Müzik: Ömer Sarıgedik
Koreograf: Bahadır Efe ve Göksün Büyükkahraman
Afiş Tasarım: Zerrin Tekindor
Oyuncular: Aras Aydın, Nilperi Şahinkaya, Cem Yiğit Üzümoğlu, Kerem Arslanoğlu, Burak Sarıkahya, Sinan Çatıkkaş, Necdet Sert, Süleyman Kara, Soner Kurt


Craft Tiyatrodan yine çok farklı, çok cesur bir iş. Bu tiyatroda bir büyü var. Yaptıkları işler sanki tiyatrodan bir tık fazla oluyor. Çok gerçek, çok dokunaklı çok emekli. Yeni oyunları Kalp benim kalbimde derin bir iz bıraktı. Adını kalbime yazdı.

Ağaçların Kokusu - Moda Sahnesi

Yazan: Koffi Kwahule
Çeviren: Ezgi Coşkun
Yöneten: Kemal Aydoğan
Sahne Tasarımı: Bengi Günay
Işık Tasarımı: İrfan Varlı
Video Tasarımı: Deniz Girginel
Kondisyoner: Yeşim Coşkun
Afiş Tasarımı: Songül Karakoç
Oynayanlar: Timur Acar, Ezgi Coşkun, Ebru Saçar, Gurur Çiçekoğlu

Moda Sahnesi üçüncü Koffi Kwahule oyununu sahnelemeye başladı, ben de üçüncü akşamında seyretme şansını yakaladım.

Bir kadın 20 yıl önce ansızın terk edip gittiği memleketine yine ansızın geri döner. Tek istediği yokluğunda ölen babasının mezarını ziyaret etmek ve çocukluğunun geçtiği evde bir gece geçirmektir.  Ama ne doğduğu evi ne de babasının mezarını bulamaz. Hatta evine giden yolu bile bulmakta güçlük çeker.  Geçen yıllar Loropeni'de pek çok şeyi değiştirmiştir. Şehir onu dış dünyaya, uluslararası konsorsiyuma, küresel ekonomiye bağlayan devasa bir otobanın altında kalmıştır. Her yerde kocaman, modern binalar yükselmektedir. Değişen düzen kendi baronlarını yaratmıştır.  Kadının kız kardeşi milletvekili, eski sevgilisi de Belediye Başkanı olmuştur. Şehirle ve yeni düzenle büyük bir uyum içindedirler.