Zafer Algöz'ün ikinci kitabını az önce bitirdim. Okurken o kadar çok eğlendim ki. O kadar çok güldüm ki. Eline, kalemine, aklına sağlık Zafer Algöz. Zafer Algöz ikinci kitabında tiyatro yaşamında hayatına özel dokunuşlar yapan güzel insanları, meslektaşlarını, ustalarını anlatmış. Ama içerden, çok içerden, yanıbaşlarından.
Çoğu komik olan hikayeler ama hayat işte kimisi de hüzünlü. İnsanın içini burkuyor, kadare, feleğin kahpesine sövdürüyor. Anlattığı insanların kimini çok iyi tanıyoruz, kimisinin sesi kulağımıza yabancı bir filmde uğramış gitmiş, kimi televizyonda ya da tiyatro sahnesinde karşımıza çıkmış. Kimi hayatımızda bir iz bırakmış, kimini hatırlamıyoruz ya da hiç görmemişiz bile. Kimler yok ki kitapta ve ne çok sır, ne çok dedikodu var.
