Parçacıklar - Pürtelaş Tiyatrosu

(Nazimo - Tiyatro)

Yazan: Nick Payne

Çeviren: Ece Dizdar

Yönetmen: Tamer Can Erkan

Işık Tasarım: Cem Yılmazer

Müzik: Orhan Enes Kuzu

Sahne Tasarım: Ahsenur Çiftçioğlu

Sanat Yönetmeni: Serdar Biliş,

Koreograf: Candaş Baş

Oyuncular:

Damla Sönmez

Deniz Karaoğlu

Oyunu Moda Sahnesinde izledim. Bu aralar Moda sahneden çıkamıyorum zaten. Salona girdiğimizde bizi davetkar bir dekor karşıladı. Sahnenin tavanına uzunlu kısalı tellerle rastgele asılmış, içinde ışıklar yanan şekilsiz parçacıklar. Oyun boyunca  parçacıkların renkleri oyunun genel atmosferine uygun olarak değişti. Oyuncular sanki iri yıldızların altında oynuyorlar gibiydi.

Başka hiç bir dekorun olmadığı sahnede bir kadın ve bir adam tanıştılar. Sonra yine tanıştılar. Bir daha tanıştılar. Yine tanıştılar. Ve yine tanıştılar. Her seferinde farklı bir olasılığı yaşadılar. Sonra biz onlarla tanıştık.  Kadın bir üniversitede kuantum fiziği dalında öğretim görevlisi olarak çalışıyor ve adam da organik bal üretimi yapıyor.  Kadın adama mesleğini anlatmaya çalışırken paralel evrenler teorisinden de bahsediyor. Bizim hayatlarımıza dair yaşayabileceğimiz tüm olasılıkların ya da yaşayamayacağımız tüm olasılıkların yaşandığı farklı farklı evrenler var diyor. Daha başka şeyler de anlatıyor ama onlar beni biraz aştı gibi. Burada tekrar toparlayabileceğimi sanmıyorum. 

İşte oyun da biraz bu minvalde geçiyor. Sahnedeki adamla kadının tanışmalarından başlayarak ilişkilerine tanıklık ediyoruz. Ama hayatlarının önemli anlarını anlatan parçalar halinde. Her bir parçayı tekrar ve tekrar izliyoruz.  Her bir tekrarda farklı bir evrendeki farklı hayatlarına tanıklık ediyoruz. . Ve her tekrarda oyuncular benzer sözleri farklı vücut dilleriyle aynı çiftmiş gibi ama farklı hayat yaşıyormuş gibi oynuyorlar. 


Üstelik Damla Sönmez ve Deniz Karaoğlu bizi olasılıklar arasındaki ince çizgide gezdirirken biz de ister istemez aldığımız kararların vazgeçme maliyetlerini sorgulamaya başlıyoruz. Belki de bir kısmımız hayatımızda böyle bir maliyet kalemi olduğunu ilk defa fark ediyoruz.

Ben Damla Sönmez ve Deniz Karaoğlu'nun oyunculuklarından da bahsetmek istiyorum. Olasılıklar arasındaki gezintilerdeki olay ve duygu değişikliklerini çok doğal, çok inandırıcı oynadılar. O kadar ki, zaman zaman kafam karıştı, hangi hayatta, hangi çiftte kaldım, bilemedim.  Arasız 75 dakika sürem oyunu gözümü sahneden, oyunculardan ve parlak ışıklardan ayırmadan büyük bir keyifle seyrettim.

Oyunun dekorunu çok etkileyici buldum. Konusunda kuantum fiziği, paralel evrenler teorisi olan bir oyunda doğrudan uzayı çağrıştıran yıldızlar ya da ışıklı gök taşları. Bu sembolik uzayın içinde (sahnede) sadece yer değiştirerek evrenden evrene geçen bir kadın ve erkek. Bence dekor oyunun çok daha etkili olmasını sağlamış.



Oyun bitti ama ben oyunun üzerinde hala düşünmeye devam ediyorum. Aslında oyucuların canlandırdığı her bir parça birbirine geçebilen bir yapbozun parçaları gibiydi. Seyrettiğimiz parçalar arasından her seferinde farklı bir grubu seçip (rastgele veya bilinçli olarak) arka arkaya dizerek, ya da birbirine ekleyerek onlarca değişik hikaye yazabilirdik.  Evet kadının bahsettiği paralel evrenler teorisi. Ve kafamda kendime dair deli sorular; yaşadığım hayatı hangi parçaları seçerek kurguladım, bu sonucun ortaya çıkması olasılığı kaçın kaçıncı dereceden permitasyonu, benim hayatım en iyi olasılık mı, ya da en iyi evren benimki mi, yoksa kısa çubuğu mu çektim? Böyle yani. 

Parçacıkları "iyi ki seyretmişim oyunları" listeme aldım. Size de tavsiye ederim.

Burada seyrettiğim yabancı yazarların oyunlarının yurt dışında ya da yazarın kendi ülkesinde nasıl sahnelendiğini, nasıl dekorlar kullanıldığını çok merak ediyorum. Onların yorumu nasıl, bizim ki nasıl, özgün bir yorum mu seyrettim yoksa çok mu esinlenilmiş  anlamaya çalışırım.  Bu oyun için de youtube'da ufak bir araştırma yaptım ve bir kaç video buldum.

Birincisi Studio X'in bu oyun için hazırladığı dekor ki, Pürtelaş'ın sahnelediği yorumdaki kesinlikle çok daha güzel. İkincisi ise Broadway'de oynanan orijinal versiyon. Oyuna gidin, sonra bu videolara da bakın ve kararınızı kendiniz verin. 

Bu da başka bir versiyon; (Jake Gyllenhaal ve Ruth Wilson'un oynadığı) Hala bizimkinin dekoru daha güzel.