Tavan Arasındaki Budha - Julie Otsuka

Yazan: nazimo Kategori: Kategori dışı

Az önce baş kahramanı olmayan bir roman bitirdim. Romanın kahramanları 1900’lerin başında Japonya’dan Amerika’ya evlenmek üzere yola çıkan bir gemi dolusu kadın. Resimlerinden görüp, tanıyıp, aşık olup ya da aşık olmayıp, üzerlerine umut dolu gelecek hikayeleri yükledikleri adamların yanına gitmek üzere her yaştan, değişik şehirlerden, köylerden, ailelerini geride bırakarak, bir geminin tabanına istiflenen kadınlar.

Karaya ayak bastıklarında onları hayal kırıklıkları bekliyordu. Çünkü hepsini ellerindeki resimlere hiç benzemeyen, kimisi daha yaşlı, kimisi daha hırpani, kimisi daha kaba ama hepsi de çok yoksul adamlar karşıladı. Uzun gemi yolculuğu boyunca kendilerine yakın hissettikleri o resimlerdeki adamlar yoktu karşılarında. Dönüşü olmayan yoldan geldikleri için herkes kaderine razı oldu ve tanımadıkları adamlarla kendi yollarına gittiler. 

Kadınlar önce hiç tanımadıkları adamların kadını oldular, tarlada ırgat oldular, çocuklarını doğurdular, hizmetçi oldular, ev yerine çadırlarda yaşadılar,  bazıları çocuklarını kaybetti, bazıları metres oldu, bazıları en sefil genelevlere düştü, bazıları katil oldu, bazıları kendilerini öldürdü, bazıları hastalanıp öldü, bazıları daha şanslı oldu ve yıllar sonra bir düzen kurmayı başardı.  

Ama hepsi, Amerika Japonya’yla savaşa girdiğinde Amerikan topraklarındaki düşmanlar oldular.Roman boyunca hiç birisi başından geçenleri tek başına anlatmadı. Bir koro gibi konuştular. Koro hep acı hikayeler anlattı. Koro hikayesini anlatırken, biz öteki olmanın, farklı olmanın, fakir olmanın, yabancı olmanın, yalnız olmanın acısını dinledik.  Tek kelimelik sarsıcı cümlelerle.

Kitabın yazarı Julie Otsuka, yitik bir kuşağın çığlığını dillendirmiş. Duymak isteyenlere önerilir.