Yazan - Yöneten: Berkun Oya
Yapımcı: Nisan Ceren Göknel
Işık Tasarımı: Cem Yılmazer
Dekor Realizasyon: Muhtar Pattabano
Sahne ve Kostüm Tasarımı: Berkun Oya
Prodüksiyon Sorumlusu: Evrim Zeybek
Proje Asistanı: İrem Avcı
Teknik Sorumlu: Emrah Altıntoprak
Sea Tasarım Uygulama: Hakan Atmaca
Oyuncular:
Alican Yücesoy, Defne Kayalar, Fatih Artman, Okan Yalabık, Öner Erkan, Serkan Keskin, Settar Tanrıöğen
Bir karakoldayız. Hani şu bildiğimiz soğuk yüzlü, az mobilyalı, bol ışıklı, sevimsiz olanlardan birinde. Bir memur masası, önünde bir misafir sandalyesi, diğer tarafta bir kaç bekleme sandalyesi daha var. Ve ortada sorgu odasının kapısı ve yanında kapalı panjurları nedeniyle içerisini göstermeyen, sorgu odasına açılan bir pencere. İçerde 2 polis memuru, bir suçlu var. Suçlunun tozu eli çabuk bir polis memeru tarafından iyice alınmış, parlatılmış. Sonuç gayet net bir şekilde görülüyor. Odaya girenler, çıkanlar; bir polis memuru, bir komiser, başka bir suçlu daha, sonra bir mağdur. Yedi kişi ediyor değil mi? Olaylar her ne kadar yedi kişi arasında geçiyormuş gibi gözükse de öyle değil aslında. Bu karakol odası bu akşam koca bir dünya oldu ve bir sürü insan hikayesi sığdı içine. Şuç, şiddet, pişmanlıklar, aşk, romantizm, babalık, aile, ölüm acısı, meslek aşkı, arkadaşlık. Hepsi vardı yani.
Oyunun sahnelenme şekli seyirciye çok farklı bir deneyim yaşatarak tiyatronun seyir zevkine ikiye katlıyor. Oyun kocaman bir cam fanusun içinde oynanıyor. Oyuncuların ve oyunun sesini koltuklarımıza bağlı kulaklıklardan dinliyoruz. Yan yana oturmuş onlarca insan olmamıza rağmen, taktığımız kulaklıklar bizi yalnızlaştırıyorlar, biz de sanki kendi fanuslarımızın içindeymişcesine izliyoruz oyunu. Her biri 55 dakika iki perdelik oyunda tanıştığımız karakterler tüm sıradan görünüşlerine rağmen, o kadar karmaşık, o kadar arızalı, o kadar birbirinin yarasını kanatabilen tipler ki. Omuzlarına asılı heybelerinden ortaya öyle hikayeler saçılıyor ki.
Oyun akışı çok zekice kurgulanmış. Bahsettiğim cam fanus içindeki sahne iki taraflı. Sahnenin bir yüzü karakol odasını gösterirken diğer yüzü odadan bir kapıyla ayrılan sorgu odasını gösteriyor. Sahnenin her iki tarafında da birer seyirci bloku var ve sahnenin sadece oturdukları tarafını seyredebiliyorlar. Oyun sahnenin her iki tarafında da eş zamanlı olarak devam ediyor. Bir blok karakol odasında yaşananları seyrederken diğer blok sorgu odasında yaşananları izliyor. Oyuncular zaman zaman sorgu odasına girip çıkarak ya da tam tersı sorgu odasından çıkıp yine girerek, oyunun her iki sahnesinde de beliriyorlar. Arada seyirciler bloklar arasında yer değiştiriyor. Ve aynı oyun bir kez daha başlıyor. Böylece göremediğimiz anlarda diğer odalarda neler olduğunu öğreniyoruz. Ve hikaye bir araya geliyor. Her blok izlemeye hikayenin farklı bir ucundan başlıyor. Berkun Oya kendi içinde mükemmel bir zamanlama matematiği olan bir oyun kurgulamış.
Sahnedeki rüya takımı da üstüne düşeni yapmış ve çok iyi bir iş çıkarmış ortaya. Aile babası, aklı selim sahibi, tecrübeli komiser rolünde Settar Tanrıöğen tam bir üstattı. Polis komiseri Sadık rolündeki Fatih Artman'ı sahnede ilk kez seyrettim. İçindeki yarayı öyle güzel oynadı ki. Arızalı torbacı Mevlüt rolünde Öner Erkan gerçekten harika bir performans ortaya koydu. Bana göre oyunun en parlayanı oydu. Nevi şahsına münhasır polis memuru Naci rolünde Serkan Keskin oynamamış da Naci'yi üstüne giysi gibi giymişti. Oyun da aşk da var demiştim ya, işte bay aşk takdimimdir, Okan Yalabık'ın oynadığı acemi suçlu Aziz. Olmaz ki, böyle de sevilmez ki. Sinirlerine hakim olamayan, atarlı, giderli polis memuru Yavuz rolünde Aliacn Yücesoy da gördüğüm en gerçek (aslında laz olmayan) lazdı.
Oyunun senaryosu bana çok dokundu. Özellikle "dünyada karşılaşmış gibi" repliğinin içinde geçtiği bölüm deldi geçti ciğerimi. Bu nedenle bu isim oyuna gerçekten çok yakışmış. Ben Ocak ayında oyunu ilk seyredişimde (en arka sıradaydım ama salon düzeninde en arkada olmak seyir kalitesini olumsuz etkilemiyor) oyundan çıkarken Martta tekrar gelmeliyim dedim çünkü Şubat biletleri zaten tükenmişti. Ve Martta bir daha gittim. Olacakları bildiğim için daha az heyecanla ama karakterlerin tadına vara vara oyunu seyrettim. Çok farklı bir iş. Mutlaka seyredilecekler listesine almanızı tavsiye ederim.
Sizlere not: Sahnelerde neler olduğunu facebook'da entelektüelbaykuşlar isimli sayfamdan takip edebilirsiniz. Instagramda @ebru_tarm adresindeyim.
Meraklısına Video: NTV'ge KREK ekibinin yer aldığı Gece Gündüz programı
Meraklısına Video: Ocak ayındaki seyredişimin selam videosu
Meraklısına Video: Mart ayındaki seyredişimin selam videosu
Kendime Not:
İlk gidişim 12.01.2019 - Mügeyle birlikte seyrettik
12.03.2019 - Kızımla birlikte seyrettim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder