Yazan Çizen: Yok (ama gizli kahraman Çehov)
Yöneten falan da yok,
Oyuncular: Evren Duyal, Koray Tarhan, Mahmut Fikirsindi, Evren Gülseven, Zeynep Özyurt Tarhan, Jülide Güven, Burak Tamdoğan, Cengiz Eşiyok, Deniz Çeküç (oyuncu kadrosu her oyunda değişiyormuş)
Kadıköy'de uzun zamandır ismini duyduğum ama bodrum katda olduğunu düşündüğüm için gitmekten korktuğum İstanbulimpro ve uzun zamandır merak ettiğim ve cümlenin başında belirttiğim sebepten dolayı gidemediğim oyunları Olay Rusya'da Geçiyor. Nihayet bu akşam seyrettim efendim. Zaten tiyatro da bodrum katta falan değilmiş. Kadıköy'de bir pasajın içinde, bildiğiniz düz ayak bir yer. Bu sebeple ben gibi tırsan varsa gitmemezlik etmesin lütfen.
Burada her cumartesi Çehov'un şahsen yazmadığı ama sahnedeki oyuncular tarafından seyircinin verdiği anahtar karakter, duygu, obje v.s. ile doğaçlama olarak canlandırılan ve sanki Çehov'un yazdığı bir oyun(muş) gibi yapan bir oyun oynanıyor. Her oyunda değişmeyen tek şey var. Olay Rusya'da geçiyor.
Benim seyrettiğim oyunda doktor dedik (Çehov'un olmazsa olmazı), silah dedik, genç insanların ölüme özlem duyması dedik, bir hayvan seçmemizi istediler "pars" dedik, bir travma istediler "istismar" dedik, zenginlik göztergesi için kürk dedik. Galiba başka bir şeyler daha söyledik ama onları hatırlayamıyorum. Seyirci tarafından sorulara cevap olarak verilen her kelime oyunculardan birinin yol haritasına anahtar oldu. Sonra doğaçlama bir oyun başladı. Ve sonra gerçekten gayet Çehov tadında bir oyun izledik.
Seyirci olarak izlerken oyuncuların geliştirdikleri karakterlerde Çehov'dan izler buluyorsunuz. İnsan ister istemez seyrederken sürekli sorgulama yapıp karakterleri Çehov karakterleriyle karşılaştırıyor ve Çehov karakterlerinin, atmosferlerinin ve olaylarının izini bu doğaçlama karakterlerde sürüyor. Çehov mutsuzlukları, parasızlık, karşılıksız aşklar, intihar eğilimli genç, düello davetleri, ah bir Moskova'ya gitsekler, silah, silah varsa patlar tabi, doktor, doktora aşık olanlar, doktorun aşkı, karşılıksız aşklar. Bol votka, masada meyve tabağı. Oyunun genel atmosferini oluşturan kasvetli havanın içinde, günümüze ya da Çehova'a yapılan göndermelerle elde edilen gayet komik bir anlatım. Belli ki oyuncular Çehov karakterlerini gayet iyi özümsemişler. Oyunu seyreden seyirciler Çehov oyunlarına ne kadar hakimse oyundan alacakları keyif de o kadar artacaktır diye düşünüyorum.
Bu oyun benim için gerçekten farklı bir deneyim oldu. Olay Rusya'da geçiyor ayrıca benim seyrettiğim ilk doğaçlama oyundu. Fakat insan ister istemez bir sonraki deneyimin nasıl olacağını merak ediyor. Oyunlar birbirine benzer olay örgüsüne mi sahip, birbirinden çok farklılaşıyor mu görmek isterim doğrusu. Oyunla ilgili tek olumsuz yorumum -bana göre- oyunun ruhuna uymayan, gözümü tırmalayan günümüze yapılan bazı kör göze parmak göndermeler oldu. Tanzim satışlar falan mizahın çok ince göndermelerle yapıldığı bu oyuna biraz kalın kaçtı gibi geldi bana. Ama bu kadar kusur kadı kızında da olur. Bu kadar farklı ve cesur bir iş yapan bu grubun yolu açık olsun diyorum. Tiyatronun bünyesinde başka doğaçlama oyunlar da var. Bu oyun sayesinde önümde farklı bir tiyatro kulvarı açıldı. O oyunları da deneyimlemek istiyorum.
Meraklısına Video: Kendi seçtiğim selam videosu
Meraklısına Video: Tanıtım videosu:
Kendime Not: Bizim ekip sadece ben
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder