Angina Pektoris - Küçük Salon

Yazan: Çağıl Tekten
Yöneten: Emre Tandoğan
Kostüm Tasarımı: Elif Arman
Oyuncular: Çağıl Tekten, Atakan Yılmaz


Sezonun ilk oyunu (2018 - 2019) geçen sezon çok istemem rağmen bir türlü denk getirip gidemediğim Küçük Salon'un Angina Pektoris oyunu. Yazamama sancısı çeken bir yazarın, bir türlü yazılamayan kahramanlarının var olamama sancısı üzerine hem çok komik hem de çok zeki bir oyun Angina Pektoris. Yazarın beyninin kıvrımları arasına sıkışmış, daktilodan hırsla çıkarılıp atılan her sayfada geçmişi, o anı ve geleceği yeniden ve yeniden yok olan ve/veya değişen, nereden gelip nereye gittiğini unutan roman kahramanları. Bir kadın ve bir erkek. Birbirlerini bir bulup, bir kaybediyorlar.





Yazarın kafasının içinde fikirler uçuşurken, fiziksel olarak Küçük Salon'un ufak sahnesinde oradan oraya savrulan, yuvarlanan, birbirine çarpan bedenler. O sıkışmışlık, kaybolmuşluk ve şaşkınlık duygusu. Tekinsiz bir ortamda, kaygan bir zeminde ayakta kalabilme çabası.

İnanılmaz eğlendim oyunda. Anlamak için zorlandım ya da oyun derdini anlatmak için zorlandı. Sonuçta karşılıklı bir emek koyduk ortaya. Anlatıklarıyla çok düşündüren ve çok çağrıştıran oyunları gerçekten çok seviyorum. Herkes satır aralarını kendi birikimlerine göre dolduruyor ve oyun bittiğinde her bir izleyenin kafasında eldeki yazılı metinden farkı, hatta belki de yazarın kafasındaki metinden farklı, seyircinin kendisi tarafından yeniden yazılmış yepyeni bir oyun oluyor ve seyirci aslında bir nevi kendi yazdığı oyunun cebine koyup salondan ayrılıyor.



Bu güzel oyunun yazarı, kadın roman kahramanını da oynayan Çağıl Tekten. Çağıl Tekten bu oyunla insana,  insanın hayatına, yaptığı tercihlerine belki de kaderine çok zekice kurgulanmış bir açıdan bakmış. İnsanoğlunun hayatına kendi istediği gibi yön verebilme mücadelesi ya da aslında ne kadar etkisiz eleman olduğu gerçeği. Ya da aslında böyle bir gerçek var mı, ya da yok mu? Ve çağrışımlar, çağrışımlar. Benim yazarım kim, yazar varsa ben neyim? Angina Pektoris bu yönüyle aslında biraz da rahatsız edici bir oyun. Seyirciyi bir şekilde tehlikeli sulara doğru açılmaya zorluyor.



Oyunda aklımda kalan, basit ama altında çok anlam taşıyan ya da benim çok anlam yüklediğim bazı replikleri -aklımda kaldığı kadarıyla- burada paylaşıyorum.

-Yazamıyor, farkında mısın?
- Kalbin atıyor mu?
- Bir yerden geliyordum ve bir yere gidiyordum.
- Cehennemden geliyordum ve cehenneme gidiyordum.
- Yazmasın artık!

Romanın kadın ve erkek kahramanını oynayan Atakan Yılmaz ve Çağıl Tekin'in aralarındaki uyum ve hiç düşmeyen enerjileri seyirciyi yakalıyor ve oyun boyunca da bırakmıyor. Sahnede çok hareket ettiler, çok terlediler, çok yoruldular ama bize oyuncuyla  burun buruna oyun izleme zevkini yaşattılar.

Oyunu sezonda seyredilecek işler listenize eklemenizi tavsiye ederim.