Ocak'ta Bahar - Şehir Tiyatroları

Yazan: Duşan Kovaceviç
Çeviren: Bilge Emin
Yöneten - Sahne Tasarımı: N. Nurullah Tuncer
Dramaturg: Hatice Yurtduru
Kostüm Tasarımı: Gamze Kuş
Koreografi: Olga Pango
Müzik: Ognen Anastasovski
Müzik: Osman Aktan
Efekt Tasarımı: Özgür Yaşar İşler
Yönetmen Yardımcıları:Pınar Demiral, Berfu Aydoğan, Aslı Menaz, Kamer Karabektaş
Oyuncular: Alp Tuğhan Taş, Aslı Nimet Altaylar, Aslı Şahin, Ayşe Günyüz, Berk Samur, Buğra Can Ildırışık, Caner Çandarlı, Cihat Faruk Sevindik, Çağlar Ozan Aksu, Damla Cangül Yiğit, Destan Batmaz, Elyasa Çağlar Evkaya, Gül Yıldırım, Gürol Güngör, Hakan Gümüş, Hazal Uprak, Mana Alkoy, Onur Şirin, Serap Doğan, Tankut Yıldız

Ocak'ta Bahar sinema seyircisi için aslında oldukça tanıdık bir oyun. Bilenler bilir, Duşan Kovacavic'in yazdığı Ocak'da Bahar, Emir Kustrica tarafından sinemaya uyarlanmıştı. Namı değer Yeraltı (Underground) filmi. Gelelim oyunun konusuna; 2. Dünya Savaşı biteli neredeyse 20 yıl olmuştur. Dünyada yeni dengeler oluşmuş, yeni bir düzen kurulmuştur ama bir evin bodrum katında yaşayan daha doğrusu hem saklanıp hem yaşayam bir avuç insan için o savaş hiç bitmemiştir.

Barut Fıçısı - İstanbul Halk Tiyatrosu

Yazan: Dejan Dukovski
Yöneten: Yıldıray Şahinler
Sahne ve Kostüm Tasarım: Barış Dinçel
Işık Tasarım : Erdem Çınar
Oyuncular:
Erkan Can, Ruhi Sarı, Yıldıray Şahinler, Aşkın Şenol, Faruk Akgören, Rüya Önal, Aytek Önal, Başak Gümülcinelioğlu.


Barut Fıçısı şiddete dair onbir kısa öyküden oluşuyor ve öyküler bir şekilde birbirinin kuyruğundan tutuyor. Anlatılan her hikayede gidişata hiç de uymayan beklenmedik bir şiddet yaşanıyor. Kimi zaman hikayenin bir ve/veya bir kaç kahramanı diğer hikayeye katılırken, bazılarını da arkamızda bırakıyoruz. Allah taksiratlarını affetsin artık.  Bazı öykülerdeki şiddetin ortaya çıkması o kadar doğal, o kadar kendiliğinden gelişiyor ki, insan ürküyor. Demek ki hepimiz şiddete bu kadar yakınız diye düşünmekten kendimi alamadım. Hikayelerde şiddetten kaynaklı mizah da var. Şiddete bayağı gülüyoruz yani.

Felatun Bey ile Rakım Efendi - Ahmet Midhat Efendi

Bu cumartesi Şehir Tiyatrolarının yeni müzikali Felatun Bey ile Rakım Efendi oyununu seyretmeye gideceğiz. E tabi bu şartlar altında Ahmed Mithat Efendi'nin yazdığı aynı isimli kitabı okumak farz oldu ve ben de İş Bankası Yayınlarından çıkan kitabı okudum. Roman beni gerçekten çok şaşırttı. Demode bulacağımı düşünmüştüm ama hiç de öyle olmadı. Kitap alafranga yaşam hayranı Felatun Bey'in bu merakı yüzünden düştüğü komik durumları anlatırken karşına iyi eğitim almış, ailesine düşkün, batı dünyasıyla ilişkilerini sürdürürken kendi değerlerinden ödün vermeyen, herkes tarafından sevilen ve takdir edilen Rakım Efendiyi koyuyor. Ve bunu yaparken asla bu iki farklı yaşam tarzı arasında, tarzlardan birini rencide eden ya da küçümseyen, aşağılayan çıkarsamalar yapmıyor. Ahmed Mithat Efendi kitabı çok akıcı bir dille, sanki okuyucuyla sohbet eder gibi yazmış. Okurken öyle keyifli bir sohbet havasına kapılıp gidiyorsunuz ki. Kitap bizi göremediğimiz İstanbul'un o güzel günlerine, dönemin alafranga eğlencelerine, Beyoğlu'na, Üsküdar'a, Kağıthane çayırına, arap bacılara ve İstanbul'u mesken tutan yabancıların evlerine konuk ediyor. Ve kitapta ne aşklar, ne fanfinifonlar var inanamazsınız. Görseniz Tanzimat dönemi İstanbul'u demezsiniz. Sanki JR'ın Dallas'daki çiftliği. Odalıklar, cariyeler mi isterseniz, tiyatoracı ecnebi kadınlar mı, yaşça olgun madamalar mı, hepsi mevcut yani.

Aşk Ölsün - Baba Sahne

Yazan: Murat İpek
Yöneten: Barış Dinçel
Dekor ve Kostüm Tasarımı: Barış Dinçel
Işık Tasarımı: Yakup Çırtık
Müzik:Çiğdem Erken
Afiş Tasarımı: Murat Saner

Oyuncu:
Günay Karacaoğlu

Baba Sahnenin ilk sezon oyunlarından Aşk Ölsün oyunun biraz gecikmeli olsa da dün akşam annemle seyrettik. Aşk Ölsün aslında bir devam oyunu. Murat İpek'in yazdığı Basit Bir Ev Kazasından tanıdığımız Songül'ün hayatının ikinci perdesi. Hadi ufak bir ipucu da vereyim, finali de Aşk Ölsün'de.  Ama merak etmeyin, ilkini seyretmemiş olsanız da, bu oyunda bir kopukluk yaşamıyorsunuz.

Basit Bir Ev Kazasında Songül'ü 15 yıllık evliliğini bitirdikten sonra yeniden hayata tutunmaya çalışırken, hayata yeniden umutla bakarken, hatta ufukta yeni bir aşk varken bırakmıştık. Ama anlıyoruz ki işler pek yolunda gitmemiş. Songül yine yalnız ve yine mutsuzdur. Ara ara yaşamaktan vazgeçse de sonra yine bir ucundan hayata tutunuveriyor. Tek istediği kendisini onun sevgililerini sevdiği gibi sevebilecek bir adam, bir can yoldaşıdır. Ama Songül çok azimli, hep aşkı arıyor, hayattan umudunu kaybetmiyor. Tabi söz konusu Songül ise, her şey çok komik oluyor. Acılar bile komikleşiyor. Ve kadınlar Songül'ün özelinde kendi hayatlarından pek çok şey buluyorlar  bu oyunda. Sağ olsun Günay Karacaoğlu, sayesinde öyle çok güldük ki kendimize, hemcinslerimize.

Meçhul Paşa - Tiyatro Adam

Yazan: Ahmet Sami Özbudak
Yöneten: Emrah Eren
Dekor ve Kostüm Tasarımı: Barış Dinçel
Işık Tasarımı: Yakup Çartık
Müzik: Deniz Bayrak
Koreograf: Gizem Erdem
Yönetmen Yardımcısı: Güney Zeki Göker
Oyuncular:
Erdem Akakçe
Fatih Koyunoğlu
Bülent Çolak

Bu akşam nefis bir oyun izledim. Halen etkisindeyim. Hem çok güldüm, hem çok hüzünlendim hem de çok hayıflandım. Meçhul Paşa 1946 yılında Sabahattin Ali, Aziz Nesin, Rıfat Ilgaz ve Mustafa Mim Uykusuz tarafından çıkartılan daha doğrusu çıkarılmaya çalışılan, çıkarabilmek için mücadele edilen mizah dergisi Marko Paşa'nın tarifsiz serüvenini anlatıyor. Bize hikayeyi bu yazarların ilham perileri anlatıyor aslında. Her şeye tanık ya da sebep olan ilham perileri. Peri deyince aklınıza minnoş genç kızlar falan gelmesin lütfen. Perileri de oyun künyesindeki aynı bıyıklı/bıyıksız adamlar oynuyor. Sahnedeki üç adam rolden role giriyorlar. Perileri oynuyorlar, yazarları oynuyorlar, hanın çaycısını oynuyorlar, mürettipi oynuyorlar, okuyucuları oynuyorlar, isimsiz pek çok role giriyorlar. Üç kişiyle dev bir kadroyu döndürüyorlar sahnede.