Yazan: Ahmet Sami Özbudak
Yöneten: Berfin Zenderlioğlu
Dramaturg: Irmak Bahçeci
Dekor - Işık: Kerem Çetinel
Kostüm: Sadık Kızılağaç
Müzik: Burçak Çöllü
Koreografi: Dicle Doğan
Şarkı Sözleri: Burçak Çöllü
Reji Asistanı: Gözde Avar, Tuğba Yarbağ
Afiş - Broşür Tasarım: Ethem Onur Bilgiç
Oyuncular:
Ziya: Kadir Hasman
Mithat Efendi / James Moriarty: Ali Rıza Kubilay
Memduh / James Moriarty: Yunus Emre Kılınç
Emine Hayriye / İrene Adler: Nurhayat Atasoy
Araksiya / Doktor Watson: Didem Germen
Malva / Sharlock Holmes: Nazan Koçak
Orkestra::
Mehmet Boyacı - Keman, Harun Koç - Perküsyon, Nilay Sancar - keman, Ebru Mine Sonakın - Klarnet, Uğur Çerkezoğlu - Piyano, Korropetitör
Bindokuzyüzlü yılların başında Bakırköy'deyiz. Daha doğrusu o zamanki adıyla Makriköy'de. E malûm, dönemlerden istibdattayız. Her yer jurnalci. Ve burun çok sakıncalı bir kelime. Rivayet o ki, Abdülhamit polisiye okumaya merak salmış, Shaelock Holmes da en sevdiklerinden. Ve sarayda eli kolu uzun, fırıldak Memduh Abdulhamit için bir Sharlock Holmes oyunu sahnelemek istemekte.
Bunun için de kumpanya sahibi Makriköylû Mithat efendiyi bulur. Mithat efendi jurnalciler yüzünden mahpusa düşmüş ve içerden yeni çıkmıştır. Kumpanya elemanları hala içerdedir, yani yalnızdır ama emir büyük yerdendir. Arayan Mevlasını da bulur belasını da. O da elbet Makriköy'de bir Sharlock Paşa'yla bir Watson bulacaktır. Netekim bulur da. Ha tabi bir de ceset. Çünkü onlara bir cinayet lazımdır. Bunun için Mithat efendinin çok da uzağa gitmesine gerek yoktur. Gerçekten işlenmiş bir cinayet vakası üzerinden, semtten bulduğu üç kadın oyuncuyla birlikte sonu sarayda Abdulhamit'in huzurunda bitecek bir serüvene başlarlar.
Kadınlardan bir tanesi şen kahkahalar atan ekalliyetten bir dul, diğeri babasıyla yaşayan, mahallenin kedicisi, sessiz sakin bir kadın, diğeri de erkek gibi giyinen, erkek gibi davranan, erkek berberliği yapan devşirme bir kadın. Bir de içkiye fazla meyilli kumpanyasını kaybetmiş Mithat efendi. Bir de ceset Ziya. Az önce bahsettiğimiz cinayet vakasının kurbanı. Eldeki malzeme bu olunca ortaya çıkan oyun nasıl olur diyecek olursanız, oluyor işte. Oyun kimi zaman komik kimi zaman hüzünle akıp giderken bize hem o dönemi hem de bize çok tanıdık gelen başka bir dönemi anlatıyor. Tabi oyun da biraz bize benziyor. Sharlock Paşa yıldızlı bir gecede maktul Ziya'nin katilinin peşinden koşarken maktul Ziya'da bize kendi öyküsünü anlatıyor. Sahi siz hiç bir ölüden masal dinlediniz mi? Biz Ziya'dan dinledik. "Ben bir tersane işçisiyim. 27 yaşında Galata köprüsünde öldürüldüm" diye başlayan hikayesi içimize oturuyor. Üstelik o hikayeler hala bitmedi. Hala o insanların hikayeleri içimize oturuyor. Ön planda bir oyun sahneye koyma çabası anlatırken, arka planda bu kumpanyanın oyuncularının özel hayatları, hayat kırıklıkları ve pişmanlıkları da anlatılıyor. Geçmişle gelecek, sahneyle gerçek iç içe geçiyor.
Sözün özü çok emekli, çok özenli bir iş ortaya çıkarmış BBT. Hem o dönemi hem her dönemi anlatmış. Hem de Bakırköy'e ait bir hikayeyle. Oyunun ikinci yarısı ilk yarısına nazaran çok daha hareketli ve sürükleyici. İstibdatın demir yumruğunun gölgesinde, bir garip Sharlock Holmes hikayesinin oyuncuların acemiliği, adaptosyon ve yerelleştirme çabalarıyla geldiği nokta gerçekten görülmeye değer. Bayağı bayağı oyuncuların gösterdiği gelişmeyi sahnede izledik.
Oyun aynı zamanda ışık uygulamasıyla da öne çıkıyor. Çok etkileyici gölge oyunları var. Hayal perdesinin ardında bir yerlerde saklı orkestra müzikleriyle oyuna eşlik ediyor. Ve ben oyunun finalini çok etkileyici buldum. İzlenecekler listesine almanızı tavsiye ederim.
Sizlere Not: Sahnelerde neler olduğunu facebook'da entelektüelbaykuşlar isimli sayfamdaki güncel paylaşımlardan takip edebilirsiniz. Instagramda ebru_tarm adresindeyim.
Meraklısına Video: Oyun fregman videosu
Meraklıısna Video: Selam videosu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder