Yazan: Anton Çehov
Uyarlayan Yöneten: Saim Güveloğlu
Kostüm ve aksesuar: Hilal Polatoğlu
Işık Tasarım: Utku Kara
Müzik: Okan Kaya
Oyuncular:
Ivanov - Tansu Biçer
Borkin: Kerem Arslanoğlu
Livov: Sezer Arıçay
Şebyelski ve Lebedev - Şehsuvar Aktaş
Anna: Tülin Özen
Saşa - İlya Özgürei
Savişna: Derya Şahan
Babakina: İnci Sefa Cingöz
Çehov'un büyük oyunlarından Ivanov taşrada sıkışmış insanların tekdüze hayatlarını, açmazlarını ve İvanov'un kendi trajedisini anlatıyor. 35 yaşındaki İvanov genç sayılacak yaşına rağmen, madden de manen de bitik bir adamdır. 5 yıl önce evlendiği karısı Anna çok hastadır ve günleri sayılıdır. Anna çok aşık olarak evlendiği İvanov için ailesini ve dinini terk etmiştir. Ailesi tarafından red edilen Anna kendisine verilecek drahomayı da kaybetmiştir. Ivanov evliliği süresince geçen beş yılda bambaşka bir insana dönüşmüş, kendi tabiriyle bayırdan aşağıya baş üstü yuvarlanmaktadır. Anna ona hala çok aşıktır. Tek istediği İvanov'la yeniden eski günlerdeki gibi olabilmektir. Ivanov ise Anna'ya karşı olan hislerini yitirmiş, hatta Anna'nın varlığı ruhuna büyük yük olmaya başlamıştır. Üstelik yakın dostu Lebedev'in zengin karısından aldığı borcu da vadesi gelmesine rağmen ödeyecek durumda değildir. Her anlamda dibe vurmuş bir adam.
İvanov ve Anna çiftliklerinde bir başka kaybeden, İvanov'un dayısı Kont Şabyelski ile birlikte yaşamaktadırlar. Ve çiftliğin bir başka sakini de uzaktan akraba olan ve çiftlik işlerini yürüten Borkin'dir.
İVANOVIvanov'un tek eğlencesi her akşam arkadaşı Lebedev'lerin evine yaptığı ziyaretler ve kendisine çok aşık olan Lebedev'in genç, güzel, cesur ve umut dolu kızı Saşa'dır. Bu arada Anna'nın tedavisiyle ilgilenen belediye doktoru Livov platonik olarak aşık olduğu Anna'nın hastalığından sorumlu tuttuğu İvanov'u görüştükleri her an doğrudan suçlamakta, İvanov'u vicdan azabına sürüklemektedir. Ve İvanov her geçen gün biraz daha dibe doğru yuvarlanmaktadır. Görünüşte tekdüze ve sakin bir hayatın sürüp gittiği bu kasaba aslında pek çok olaya gebedir. Gerçekten sıkışmış kalmış, beklentisiz, umutsuz hayatlar. O kadar umutsuz ki, aşk bile onarıcı gücünü yitiriyor.
Ivanov'u yaklaşık üç sene önce okumuştum. Ama okurken böyle bir oyun hayal etmemiştim. Bu oyun benim hayal ettiğimden çok daha güzel. Oyunun yönetmeni Saim Güvenoğlu İvanov'u çok dinamik bir şekilde sahnelemiş. Genel olarak oyunda bir sadeleştirmeye gitmiş. Orjinali 4 perde olan oyun 2 perdeye indirilmiş. Meydan sahnenin ortasına yerleştirilen ve insan gücüyle çevrilen yuvarlak platform sahne sayesinde mekanlar, dekor sadeleşmiş, mekandan ve dekordan arınan sahne özgürleşmiş. Mekan değişiklikleri imgelerle anlatılmış. Yere saçılan kuru yapraklarla bahçeyi, birbirine iple bağlanmış kitap öbekleriyle çalışma odasını çağrıştırdılar. Oyundaki küçük yan roller (vergi memuru, uşak, hizmetçi, yaşlı kadın, konuklar v.s.) oyundan çıkarılmış ve ana karakterler üzerine yoğunlaşılmış.
BORKİNOyun vurucu bir giriş sahnesiyle başlıyor ve aslında size nasıl bir oyun izleyeceğiniz konusunda ipucu veriyor. Oyun ilk andan sizi yakalıyor, hatta çarpıyor. Beni en çok etkileyen oyuncuların can verdiği karakterlerin ruhlarının da görülebilmesiydi. Yaşanan olayların yanında karakterlerin içinde yaşadıklarını da hissettik. Eve dönünce sıcağı sıcağına oyunu tekrar okudum. İvanov olsun, Anna olsun, Lebedev olsun, Saşa olsun karakter olarak derinlik kazanmışlardı. Oyunda bir başka sadeleştirme de rol dağıtımında yapılmıştı. Inanov'un dayısı Şabelski ve Saşa'nın babası Labedev'i Şahsuvar Aktaş oynuyor. Oyunu okurken Labedev ve Kont'un karşılıklı sahneleri olduğunu farkettim. Buradaki repliklerin çoğunu da dutduğumu hatırlıyorum ama bu replikleri kim kime söyledi çıkaramadım. Bir dahaki seyredişimde dikkat edeceğim artık.
KONT ve LEBEDEVSahnedeki tüm oyuncular gerçekten çok başarılıydı. Özellikle İvanov'u oynayan Tansu Biçer, Anna'yı oynayan Tülin Özen, Borkin rolünde Kerem Aslanoğlu, Saşa rolünde İlda Özgürel ve oynadığı her iki rolle Sahşuvar Aktaş çok iyiydiler. Sahşuvar Aktaş'ın canlandırdığı Lebedev karakteri aynı zamanda oyunun komedi unsurunu da sırtladı. Tüm bu mutsuzluklara rağmen gülümseyebildik. Döner sahne kullanımı oyuna bir dinamizm getirmenin yanında sahnenin dönüş hızıyla oyuna gerilim unsuru da katmış. Hilal Polatoğlu'nun hazırladığı kostümler de -bana göre- oyunun ruhuna cuk oturmuştu.
ANNAOyunun sonunda bizi bir sürpriz bekliyordu. Farkında olmadan oyunun prömiyer akşamına bilet almışım, hem de en önden. Seyirciler arasında neden o kadar çok ünlü olduğunun sırrını da böylece çözmüş oldum.
DOKTORAnton Çehov'un İvanov'u gerçekten çok başarılı bir şekilde hayat bulmuş. Oyunu baştan sona büyük bir keyifle seyrettim. Şiddetle tavsiye ederim.
Sizlere Not: Sahnelerde neler olduğunu facebook'ta entelektüelbaykuşlar isimli sayfamdan takip edebilirsiniz. Instagramda ebru_tarm adresindeyim.
Meraklısına Video 1: Kendiçektiğim selam videosu
Meraklısına Video 2: Prömiyer konuşması
Kendime Not: Bizim ekip müge ve ben.
Prömiyer olduğunu bilmeden gittiğimiz prömiyer akşamında gördüğümüz ünlülerden kime bakacağımızı şaşırdık. Nuri Bilge Ceylan ilk göze çarpandı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder