Yazan: Rajiv Joseph
Çevirmen / Yönetmen: Sami Berat Marçalı
Yardımcı Yönetmen: Seda Türkmen
Dramaturg: Dilek Tora
Dekor Tasarım / Kostüm: Martha Montevecchi
Işık Tasarım: Alev Topal
Oyuncular: Kaya Akkaya, Murat Eken
Bu akşam Taşra Kabare'de b planı'nın yeni oyununu seyrettim. Tac Mahal'le ilgili anlatılan efsanelerden esinlenen oyunun yazarı Rajiv Joseph. Hindistan'dayız. Bayağı bir geçmişe gidiyoruz. Tac Mahal'in inşaatı başlayalı 16 sene olmuştur. İmparator Tac Mahal tamamlanmadan önce kimsenin onu görmesini istemediği için etrafını yüksek beyaz duvarlarla çevreletmiştir. Binaya sadece işçiler ve mimarlar girebilmektedir. Babur ile Humayun çocukluktan beri birlikte olan 2 arkadaşdır. Simdi de imparatorun ordusunda, onun adına Tac Mahal'in önünde Şafak Nöbeti tutmaktadırlar. Nöbette konuşmaları , hareket etmeleri yasaktır. Hümayun baş nöbetçinin oğludur. Kurallara, otoriteye rahatlıkla uyum sağlayabilmektedir.
- Ama Babür daha ele avuca sığmayan, otoriteyle içindeki merak arasına sıkışmış, hayalleri olan birisidir. Uzun nöbet gecelerinde Babür Hümayun'u da kendine benzetir. Uzun uzun konuşurlar, kaçıp gitmek istedikleri ormanlardan, gelecekte olacağına inandıkları uçan peronlardan, taşınabilir deliklerden ve pek çok hayalden bahsederler. Ve tabi Tac Mahal'den de. Tac Mahal o kadar güzeldir ki, hatta yer yüzündeki en güzel şeydir. Sarayı yaptıran Şah Cihan, Tac Mahal'den daha güzel bir yapının yapılmaması için korkunç bir önlem alır ve bu önlemi uygulamak Hümayun ve Babür'e düşer. Her ikisi de çok uzun bir gece geçirir. Ertesi sabah artık hiç bir şey eskisi gibi değildir.
Tac Mahal'in tarihi hikayesi dikkate alındığında bu iki adamın hayatlarının yaşanma olasılığı oldukça yüksek. İhtimal dahilinde yani. Seyrederken oyun pek çok konuda düşündürüyor insanı. Ben en çok Şah Cihan'ın nasıl bir insan olduğunu ve ruh halini anlamaya çalıştım. Aşık, hem de çok aşık ve çok acılı bir adam. Sevdiği kadını genç yaşta kaybetmiş. Ercüment Banu Begüm için dünyanın en güzel yapısını yaptırıyor. Yıllarca inşaatı bekliyor, pek çok para harcıyor ve sonra Tac Mahal'den daha güzel başka bir yapının yapılmaması için korkunç bir karara imza atıyor. Her iki kararı da alanın aynı insan olduğuna inanmak çok zor. Sonra otoriteyi, dini, aşkı, ihaneti, dostluğu, pek çok şeyi sorgulatıyor oyun. Biraz da moralini bozuyor insanın. 
İki kişilik oyunda BKM mutfaktan tanıdığım Murat Eken beni gerçekten çok şaşırttı. Skeç performanslarında onun bu kadar iyi bir tiyatrocu olduğunu fark edememişim. İnanılmaz bir performans sergiledi. Hüma'yı oynayan Kaya Akkaya da gayet başarılıydı. Her şeye dönüşen beyaz duvar dekor da oyunda gayet işlevsel kullanıldı. Oyun içinde devinimsiz, durağan bölümler vardı. Yer yer sıkıldığım, bunaldığım anlar oldu. Belki bu oyunun içeriğinden de kaynaklanıyor olabilir. Yine de kendimi keşke metini biraz daha kısa tutulsalardı diye düşünmekten alıkoyamıyorum. Ama insanı pek çok konuda düşünmeye yönelten bu oyunu seyrettiğim için mutluyum.
Sizlere Not: Sahnelerde neler olduğunu facebook'da entelektüelbaykuşlar isimli sayfamdaki paylaşımlardan takip edebilirsiniz.
Meraklısına Video: Dramaturg Dilek Tora tarafından yüklenmiş video
Meraklısına Video: Kendi çektiğim selam videosu
Çok meraklısına Video: Bu da Marine Teather Company yorumunun videosu. Ben bu versiyonun daha etkileyici olduğunu düşündüm.
Meraklısına video: Bu da yazarla yapılmış kısa bir röportaj
Kendime Not: Bizim takım ben ve Müge. Taşra Kabarede seyrettik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder