Yazan: Friedrich Dürrenmatt
Çeviren / Uyarlayan: Irmak Bahçeci
Yöneten: Emrah Eren
Tasarım: Sadık Kızılağaç
Işık: İlker Dursun
Yönetmen Yardımcısı: Damla Karaelmas
Afiş, Broşür Tasarım: Ethem Onur Bilgiç
Fotoğraflar: Emre Mollaoğlu
Oynayanlar (Sahneye giriş sırasıyla)
Hizmetçi: Damla Karaelmas, Adam: Erol Ozan Ayhan, Hakim: Faruk Üstün, Savcı: Hüseyin Emre Koç, Avukat: Burak Dur, Katip: Ali Kıl
Bu akşam Bakırköy Belediye Tiyatrolarının yeni oyunu Kazanova'yı, bir sezon sonu sürprizi olarak, taze taze seyrettik. 11 Nisanda başlayan oyun üçüncü kez bizim için perde dedi. Bu gece esrarengiz bir akşam yemeğine tanıklık ettik. Kahramanımız imrenilecek işi, son model jipi, karısı, iki güzel çocuğu ve de arkadaşları arasında ona Kazanova lakabını kazandıran ufak tefek kaçamaklarıyla modern zamanların başarı timsali genç bir adamdır. Yani amiyane tabiriyle hayatta yırtmış bir adamdır. Bir iş seyahati sırasında, normal şartlar altında bozulmaması gereken jipi, biraz ıssız ve bilmediği bir yerde bozulunca, kendisini aslında hiç olmaması gereken esrarengiz bir evde, sıra dışı bir yemek davetinin sürpriz misafiri olarak buluverir.
Ev sahibi emekli hakim, kendisini kibarca ama büyük bir ısrarla (!) yemeğe kalmaya ikna etmiştir. Akşam yemeğinin diğer konukları emekli bir savcı, emekli bir avukat, emekli bir mübaşirin yemeğe gelmesiyle kadro tamamlanır. Aslında sofra başında temsili olarak kurulan mahkeme salonunun tek eksiği bir sanıktır ki onda da emeklilik şartı aranmamaktadır. Ve adam kendisini mahkemenin doğal sanığı olarak bulur. Şimdi sıra onun işlediği suçu ortaya çıkarıp, ispatlamaya gelmiştir. Adli sicilinde adına yazılmış bir tek trafik cezası bile olmayan bir adam acaba vicdanında hangi yükleri taşımaktadır.? Savcımız iş başındadır. Avukat müvekkili adına, tecrübeli savcının kurnaz ataklarını savuşturmaya çalışırken, adam maalesef ona pek de yardımcı olmaz ve savcı adamın mükemmel hayatını fütursuz sorularıyla didik didik etmeye, oradan da vicdanının derinliklerine ulaşmayı başarır (mı acaba*).
Friedrich Dürrenmatt'ın "Duruşma Gecesi" adlı kısa romanından uyarlanan "Kazanova" bizi vicdan kavramıyla yüzleştiriyor. Kanunlar önündeki senle, vicdanının önündeki sen aynı mısınız diye soruyor bize. Hangisi daha temiz? Hayatta elde ettiklerimizi bileğimizin hakkıyla mı kazandık ya da ne pahasına el ettik? Adli geçmişinizin temiz olması vicdani geçmişinizin de temiz olduğu anlamına mı geliyor?
Oyunu seyrederken hepimiz yok biraz iddialı bir tanımlama oldu, en azından ben içime doğru bir ayna tutulmuş gibi oldum. İnsanı vicdanıyla yüzleştiren bir metin Kazanova. Bu arada yukarıda bahsettiğim akşam yemeğinin menüsünü hiç sormayın, çünkü unutmak istiyorum.
Oyun BBT'nin küçük salonunda sahneleniyor. Salonun Venedik Tuğlası orijinal duvarları, duvarların içindeki orijinal nişler dekorun parçası olarak kullanılmış ve yaratılan gotik atmosfere büyük katkı sağlamış. Emekli mahkeme heyetinin eksantrik kostümleri, perukları, yemek masasının aksesuarları, iskemle yerine kullanılan tekerlekli sandalyelerle sıra dışı mahkeme salonuna yakışan atmosferin oluşmasına katkı sağlamış.
Hakimi oynayan Faruk Üstün ve savcıyı oynayan Hüseyin Emre Koç çok başarılıydılar. Yaşlı insana dair kullandıkları beden dili çok inandırıcıydı. Oyunun henüz 3. sahnelenmesi olmasına rağmen oldukça oturmuş bir oyun izledik. İnsanı hukuk, suç, vicdan, adalet üzerine düşündüren, aynı zamanda güldüren, seyirciyi vicdanından yakalayan bir oyun Kazanova. Yeni sezonda seyredecekler listenize almanızı tavsiye ederim.
Meraklısına Not: Sahnelerde neler olduğunu facebookda entelektüelbaykuşlar isimli sayfamdan takip edebilirsiniz. Instagramda @ebru_tarm adresindeyim.
Meraklısına Video: Kendi çektiğim selam videosu
Kendime Not: Biz bu sefer çok kalabalıktık. Bir kuzenimle birlikte altın kızları götürdük oyuna. Ben, annem, yengem, sevim teyzem, gönül teyzem, nevin teyzem, selmuş, şerife, hale teyzem, rüna eniştem. Dönüşte arabada ben, annem, güler yengem ve ışıl yengem vardı. Tüm yol boyunca oyunu konuştuk. Kendi vicdanımızdaki lekelerden bahsettik birbirimize. Günah çıkarmak gibi bir şey oldu. Düşündüren oyunları çok seviyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder