Yazan: Savaş Özdural
Yönetmen: Ali Gökmen Altuğ
Yardımcı Yönetmen: Ümit İlban
Müzik: Fatih Özacun
Ses Efekt Operatörü: Ali Ören
Oyuncular:
Pelin Turancı, Savaş Özdural, Özdemir Çiftçioğlu, Fatih Gülnar, Fatih Özacun
Dün akşam çok farklı ve de çok eğlenceli bir oyun seyrettik. Radyo tiyatrosu ile tiyatronun birbirine karıştığı, iç içe geçtiği, çok renkli, çok hareketli bir performans. Perde açıldığında bizi sahnenin arkasını tamamen kaplayan kocaman bir dünya haritası ve ilk bakışta objeleri ayıramayacağımız kadar karmaşık, kalabalık hatta çıfıt çarşısı gibi bir sahne karşılıyor. Oyunun adı Radyatro ama konusu 80 günde devri alem. Sahnedeki 5 oyuncu bize Jules Verne'nin 80 Günde Devri Alem oyunun Radyo Tiyatrosu olarak oynuyor. Her oyuncunun önünde birer masa ve masaların üzerinde bir sürü değişik obje var. Bunlardan başka sahenenin her yerinde değişik sesler çıkarabilecek eşyalar yerleştirilmiş ki pek çoğunun ne işe yaracağını ilk bakışta anlamak imkansız gibi. Ve her yerde onlarca mikrofon var.
Oyuncular hem metindeki rollerini radyo tiyatrosu tadında okuyorlar hem de masalardaki ve her taraf saçılmış çeşitli objeleri kullanarak efektleri seslendiriyorlar. Gözümü kapattığımda kendimi aynı çocukluğumdaki radyo tiyatrolarını dinliyormuşum gibi hissediyorum. Ama gözümü açtığımda karşımda ufak tefek aksesuar değişiklikleriyle okudukları / seslendirdikleri karakterleri aynı zamanda büyük bir başarıyla mimikleriyle canlandıran oyuncular görüyorum. Oyunu seyrederken neye, nereye bakacağımı şaşırdım. Oyuncular okurken, gerekli efektleri yapmak için neler kullanmadılar ki, neler yoktu ki o masaların üzerinde. Eski dikiş makinesi, bardaklar, düdükler, zımbalar, gazeteler, şişeler, balonlar, kapı sesi çıkartmak için minyatür bir oda kapısı, bir kenarda duran, içine mikrofon sarkıtılmış içi su dolu küvet, yerde bir yığın halinde duran, metrelerce kaset bantı, buharlı ütü, elektrik süpürgesi hortumu, bisiklet tekerlekleri ve en önemlisi kendi bedenlerini kullanarak çıkardıkları çeşit çeşit sesler. Seyrederken çok eğlendim. Oyun bir curcuna, bir şenlik havasında geldi, geçti. Bu arada bugüne kadar duyduğum en iyi at sesi taklidini dün akşam Pelin Turancı yaptı. Duyunca korkmadım desem yalan olur.
Radyo tiyatrosu ile tiyatroyu birleştirmek gerçekten iyi bir fikir olmuş. Sanki seyirciye tiyatro stüdyosunun kapısı açılmış gibi. Oyuncular sahnede pek çok işi bir arada yaptılar. Elleri, ayakları, bedenleri, ağızları ayrı hareket etti, ayrı söyledi, ayrı çalıştı. Bu farklı deneyimi mutlaka yaşayın derin ben.
Akşamın bonusu da Ediz Hun oldu. Oyunu kendisiyle birlikte en ön sıradan, yan yana seyrettim. Halen çok yakışıklı ve çok centilmen.
Sizlere Not: Sahnelerde neler olduğunu facebookta entelektüelbaykuşlar isimli sayfamdan takip edebilirsiniz. Instagramda @ebru_tarm adresindeyim.
Meraklı seyirciye bilgi: Efektlerden bşir derleme, telgraf çekilmesi sesi zımbayla, kapı açılması, kapanması bahsettiğim masa üstündeki minyatür kapıyla, tren kalkışındaki buhar sesi buharlı ütüyle, gazete hışırtısı gazeteyle, fil sesi elektrik süpürgesi kordonuyla, deniz sesleri sahnedeki küvetle yapıldı. Tabi hepsi bu kadar değil, daha neler neler var.
Edit: Ediz HUn'un o akşam niye orada olduğu sonradan belli oldu. 2019 - 2020 sezonunda Ak'la Kara Ediz Hun'la birlikte 10 Küçük Zenci oyunun sahneliyor. Provalar devam ediyor.
Meraklısına Video: Tanıtım Videosu
Meraklısına Video: Kendi çektiğim selam videosu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder