Yangın Yerinde Orkideler - İstanbul Şehir Tiyatroları

(Nazimo - Tiyatro)

Yazan: Mehmet Baydur
Yöneten: Hülya Karakaş
Dramaturg: Ergün Özdemir
Sahne Tasarımı: Almila Altunsoy, Cihan Aşar
Kostüm Tasarım: Almila Altunsoy
Müzik: Cihan Kurtaran
Işık Tasarımı: Mahmut Özdemir
Efekt Tasarım: Nesrin Coşkuner
Koreografi: Özge Midilli
Şarkı Sözleri: Hülya Karakaş

Oyuncular;
Adam: Eraslan Sağlam
Nuri: Can Ertuğrul
Neriman: Gözde İpek Köse
Nebati: Ö. Barış Bakova
Nezih: Emin And
Nurçin: Zümrüt Erkin

Şehir Tiyatroları Üsküdar Müsaipzade sahnesinde sezonu 5 Ekim'de Mehmet Baydur'un Yangın Yerinde Orkideler oyunuyla açtı. Oyunu daha önce 2006 yılında (tam olarak söylemek gerekirse 16 Mayıs 2006) Tiyatro Festivalinde Eskişehir Belediye Tiyatrosundan seyretmiştim. Bunca zaman sonra oyunun içeriği aklımdan silindi ama ben de bıraktığı yoğun duyguları hiç unutmadım. O yüzden 10 sene sonra eski bir dosta koşar gibi gittim tiyatroya ve yine çok etkilendim.

 

Terkedilmiş bir rıhtımda yolları kesişen evsiz Nuri, arkadaşı orospu Neriman, orta yaşlı zengin Nezih bey, dalkavuğu Nebati, Nezih beyin genç ve güzel metresi Nurçin ve kalacak oda arayan bir adam. Hepsinin adı N harfiyle başlıyor ama neden bilemiyoruz. Ve bir silah, bir kaç şişe şampanya ve vapur düdükleri.

Bir tarafta rıhtımın daimi ve mecburi müdavimleri Nuri ve Neriman diğer tarafta belki eksantrik olmak adına belki yollarını şaşırdıkları için ya da kim bilir ne için yolu oraya düşen Nezih Bey, metresi ve dalkavuğu. Bir de oralara ait olmadığı her halinden belli, rıhtıma eğreti Adam. Oyunda rıhtımda -ya da yangın yerinde- geçen iki güne tanıklık ederiz. Hayatta hiç bir şeyi olmayanların, belki dönüp de yüzüne bakmayacağımız insanların -Nuri ile Neriman'ın- bize anlatacak ne çok şeyleri varmış. Can kulağıyla dinledim. Ya da bazılarının kelimeleri ne boşmuş. Hayat üzerlerinde nasıl da eğreti duruyormuş.

 

Replikler yine içime dokundu. Bu kadar ağır bir metnin bu kadar uçarı sahnelenmesi, şarkısıyla dansıyla o kadar etkileyiciydi ki. Özellikle Nuri rolünde Can Ertuğrul'a bayıldım. Onun ellerinde Nuri karakteri ete kemiğe bürünüp, gerçek bir insana dönüştü sanki.

 

Memet Baydur oyunu için “Orkideler’i hep bir ’ballad olarak düşledim. Sahnede ‘temsil edilemeyecekse’, ıslıkla mandolin ve ağız mızıkasıyla çalınabilir bir ezgi. Araya bir keman ya da trombon da girebilirdi tabii. Ama mutlaka ballad olmalıydı. Hakkı yenmişlerin, hayatın-toplumun kıyısına itilmişlerin, uyurgezerlerin, mutsuzların, sırtından yaralıların, alkoliklerin, esrarkeşlerin, yalancıların, masal anlatıcılarının, gezginlerin, kaybedecek hiçbir şeyi olmayanların, filmleri balkondan ya da hususiden değil, birinciden yani en ön sıralardan seyredenlerin, dünyaya kekremsi, ekşi bir sırıtışla bakanların, sis ve duman içinde yaşayanların, bilgiye ve bilgisizliğe aynı tiksintiyle yaklaşanların, bütün bunlara rağmen ya da biraz da bunlardan ötürü insan kalabilmeyi becerebilmişlerin şarkısı olsun istedim Yangın Yerinde Orkideler.” demiş.

 

Bizim yaşımızda olanlar için (40'ını aşmış, 50'ye yaklaşmışların) orkide Bahause'dan 19.90'a alınabilen bir çiçek değil. Ulaşılması çok zor, çok pahalı, cam tüplerden saklanan egzotik bir çiçektir. O sebeple Yangın Yerinde Orkideler oyunu daha seyretmeden ismiyle beni yakalamıştı. Umarım genç kuşakta Yangın yerindeki orkidelere bizim gözümüzden bakabilir.

Edebiyat ve tiyatro paylaşımlarımızı Facebook'da entelektüelbaykuşlar isimli sayfamızı beğenerek güncel olarak takip edebilirsiniz.

 

Burada oyunla ilgili tanıtım videosunu bulabilirsiniz.

 

Bu da Galadan selam bölümü.

 

Kendime Not: Bizim takım ben, esat, selmuş, güler yenge, esen teyze, nazlı ve arkadaşı

Kendime Resim 1;



 

Kendime Resim 2;