Ayrılık - Tiyatroevi

(Nazimo - Tiyatro)

Yazan: Behiç Ak
Yöneten: Semih Çelenk
Sahne Tasarım: Başak Özdoğan
Müzik: Ebruli Muharrem
Afiş: Emre Duygu
Fotoğraflar: Dilan Bozyel

Oynayanlar:
Sevinç Erbulak
Fırat Tanış,

Tek perde

Oyunun afişinde Sevinç Erbulak ve Fırat Tanış'ın fotoğrafını gördüğümde mutlaka bu oyunu seyretmeliyim dedim. Oyun 25 Ocak 2017 tarihinde prömiyer yaptı, ben de 29 Ocakta, 3. oyunda 4. sıradaki yerime kuruldum ve Ayrılık oyunun büyük bir keyifle seyrettim.

 

Sahnede sıcak döşenmiş, sevimli bir evde gündelik kıyafetiyle ufak tefek temizlik işleriyle uğraşan bir kadın var. Derken telefon çalar. Arayan kadının 1 yıl önce pardon 1 yıl 13 gün önce boşandığı eski kocasıdır. Biz de kadınla adamın boşanmalarından beri yaptıkları ilk telefon konuşmasına tanıklık ederiz.

 

Bu içinde şaşkınlık, sevinç, rahatlama, acemilik, utangaçlık ve daha pek çok duygunun olduğu bir telefon konuşmasıdır. Sonra adam eve gelir. Belli ki birbirlerinden nefret ederek ayrılmamışlardır. 1 yıllık aradan sonra birbirlerine kendileriyle, eski hayatlarıyla, yeni hayatlarıyla ilgili söyleyecek çok şeyleri hatta görülecek pek çok hesapları vardır ama üstlerindeki acemiliği atmaları, dillerinin altındaki baklaları çıkarmaları ya da heybelerindeki turpları ortalığa saçmaları biraz vakit alacaktır.

Oyun açıldıkça kadınla adamın evlilik hayatlarına, ilişkilerinde nelerin yürümediğine ya da neden yürütemediklerine dair ipuçlarını yakalıyoruz. Hem adam hem de kadın birbirlerine boşanarak ne kadar da şahane bir şey yaptıklarını ve artık ne kadar nefis bir hayatları olduğunu ispatlamaya çalışırken aslında hayatlarındaki tek eksiğin birbirleri olduğunu bize ve kendilerine hissettiriyorlar. Çünkü laf dönüyor, dolaşıyor ve nasıl tanıştıklarına, tanıştıklarında ne kadar aşık olduklarına, birbirlerini ne kadar sevdiklerine geliyor.

Belli ki geçen 1 yıl 12 günde pardon kadının dediği gibi bu günü de sayacak olursak 1 yıl 13 günde kafalarında bu evliliği evirip çevirmişler, evlilikleri süresinde beceremedikleri iletişimi tek başlarına bu sürede iç hesaplaşması olarak gerçekleştirmişler. Dolayısıyla kendilerine itiraf etmek istedikleri, birbirlerine itiraf etmek istedikleri şeyler vardır. Onlar beklenmeyen bir ziyaretle aniden oluşan bu beklenmedik günü yaşarken,yılların getirdiği alışkanlıkların da etkisiyle kendilerini sıradan bir ev gününü yaşarken bulurlar.

 

Oyunun adı Ayrılık ama biz hiç de hüzünlü bir oyun seyretmiyoruz. Yazar Behiç Ak olunca biz de bu kadınla adamın hayat ve ilişki hesaplaşmasına çok komik bir pencereden bakıyoruz. Üstelik konu o kadar hepimize dair ki, salondaki her bir seyirci o kadın ve adamda kendine dair bir şeyleri mutlaka yakalıyor.  Gülerken onlara mı gülüyorsunuz yoksa kendinize mi orası biraz muallak bir durum. Sahnede hepimizin üzerine tutulmuş dev bir ayna var. Biz de bakıp bakıp gülüyoruz kendi ahvalimize.

 

Biraz da dekordan ve oyunculardan bahsetmek istiyorum. Sahnedeki mekan kadının evi, oyun tek mekanda geçiyor. Fakat ev çok sıcak, şirin bir ev. Sizi o eve çağırıyor. Sevinç Erbulak bu kafası karışık kadını o kadar iyi oynamış ki. Çok doğal ve samimi bir oyunculukla sahnedeki kadını size sevdiriyor. Adamı oynayan Fırat Tanış da rolünde çok başarılı, çok inandırıcı. Çekingenliği, tedirginliği, ara sıra boşanmış olduklarını, geçen 1 yılı unutup, eski alışkanlıklarına dönüvermesinin şirinliği beni çok eğlendirdi. Seyirci olarak karı kocadan pardon bu eski karı kocadan herhangi birini diğerinden daha suçlu ya da daha kötü bulamıyorsunuz.

 

İyi oyunculardan keyifli bir komedi izlemek, günlük hayatın ağırlığından 2 saatliğine uzaklaşmak isterseniz Ayrılık oyununu kaçırmayın derim ben.

 

Sizlere Not: Sahnelerde neler olduğunu facebook'ta entelektüelbaykuşlar isimli sayfamızdan yaptığımız güncel paylaşımlardan izleyebilirsiniz.

 

Meraklısına Video:

 

 

 

Kendime Not: Bizim takım: Naz, teyzem, eniştem ve ben

 

Kendime Resim: