(Nazimo - Tiyatro)
Yazan: Gökhan Eraslan
Yöneten: Ali Yaylı
Dramaturgi: Mehmet Emin Kaplan
Sahne Tasarımı: Mehmet Emin Kaplan
Kostüm Tasarımı: Zuhal Soy
Müzik/Şarkı Sözleri: Emrah Can Yaylı
Koreografi: Özge Midilli
Efekt: Metin Taşkıran
Yönetmen Yardımcısı.ç Musa Arslanali - Özgür Dağ - Ada Elize Ertem
Naşit: Bora Seçkin
Rıza Baba: Atilla Ayberk, Naşit Özcan
Abdi: Sinan Bengier
Mınakyan: Metin Çoban
Mösyö Samuel / Çığertkan / 2. çırak: Emrah Can Yaylı
Hizmetçi Kız / Hemşire: Şeyda Arslan
Rasim Dayı / Dr. Neşet Halil: Fahri Kıncır
Mehmet Emin: Mehmet Avdan
Amelya: Semah Tuğsel
Genç Naşit / Nikola Nikolaidis / İbiş : Can Tarakçı
Halit: Özgür Dağ
Genç Amelya / Nuridil: Ada Alize Ertem
Muhsin Ertuğrul / Tosun Paşa: Kutay Kırşehirlioğlu
Yavru / 1. Çırak / 1. Deli: Göksel Arslan
Efendi / İhsan / Ulvi: Rahmi Elhan
3. Çrak / 2. Deli: Erkan Akkoyunlu
Neyzen Tevfik: Naşit Özcan
Süre: 11o dakika 2 perde
Komik-i Şehir Naşit Özcan'ın hayatını izledik bu akşam. Tuluat tiyatrosunun dönemindeki en önemli temsilcisi Naşit Özcan. Onu seyretmek için yüzlerce insan her akşam tiyatrosunun önünde kuyruk olmuş, binlerin sevgilisi olmuştur ama devran dönmüş ve bir şeyler sanki ömrünü doldurmuştur. Avrupa'da yeni bir dünya savaşının ayak sesleri duyulmaktadır. Sinema İstanbul'un eğlence hayatına hızlı bir giriş yapmıştır. Artık o kuyruklar Şarlo filmlerini gösteren sinemaların önünde uzamaktadır. Azalan seyirci yüzünden Naşit Özcan tiyatrosunun kapatma tehlikesiyle karşı karşıyadır. O dönemde ikinci eşi Emel (Amelya) ile evlidir ve hepimizin yakından tanıdığı, bir döneme damgasını vurmuş sanatçılar olan çocukları Adile Naşit ve Selim Naşit henüz küçüktürler.
Oyun Naşit Özcan'ın şöhret olarak düşüşe geçtiği dönemi başlangıç noktası olarak alıyor. Biz onun hayatının zorlu dönemlerine tanıklık ederken, bir taraftan da geri dönüşlerle ilk gençlik yıllarına, şöhretinin doruğunda olduğu dönemlere gidiyoruz. O yıllar İbiş demek, pişekarla kavuklu demek, kantolar, düetler, vodviller demek. Karısının Amelya adını kullandığı, henüz Emel olmadığı yıllar demek. Kısaca rengarenk, eğlenceli bir hayat. Oyun böylece hem geçmişte hem de oyunun bugününde çift zaman doğrusu üzerinde ilerliyor. Biz de hüzünle, eğlence ve neşe arasında gidip geliyoruz.
Kalabalık bir oyuncu kadrosu var Komik-i Şehir Naşit Bey'in. Dekor, kostüm, ışık, efektler gerçekten çok başarılı. Sahnede Naşit Özcan'ın torunu Naşit Özcan da var. Üç kuşaktır sahnedeler. Emektar Rıza Baba ve Naşit Özcan'ın akıl hastanesinde tanıştığı Neyzen Tevfik rollerini oynuyor. Aslında provalarda bu rolleri Atilla Ayberk oynamış. Fakat galaya 2 gün kala rahatsızlanarak hastaneye yatmak zorunda kaldığı için Naşit Özcan role çok kısa bir sürede hazırlanmak zorunda kalmış. (Edit: Maalesef Atilla Ayberk'i 22 Ocak günü kaybettik. Rolünü geri alamadı Naşit Özcan'dan.)
Aslında bu oyun bir çeşit vefa borcu ödemesi olmuş Naşit Özcan'a. Ve bence çok da iyi olmuş. İnsan düşünmeden edemiyor, ne çok sanatçımız küskün göçüp gitti bu dünyadan diye. Bence bu oyunu gidin seyredin. Tiyatroyu seven herkeste bir nebze de olsa hakkı var Naşit Özcan'ın.
Meraklısına Video - Gala gecesinden
Bu da benden bir video; oyun sonu selam;
Sizlere Not: Sahnelerde neler olduğunu facebook'daki entelektüelbaykuşlar sayfamızdaki güncel paylaşımlarımızdan takip edebilirsiniz.
Kendime Not: Tiyatroda annemin yanında ki koltukta 90 yaşında, eski bir İstanbul hanımefendisi oturuyordu. En ön sırada. Tiyatroyu çok seviyormuş. 2 sene evveline kadar kendi arabasını kullanıyormuş ama, çok taciz etmişler moruk hala araba mı kullanıyorsun sen diye. O da kızıp 2 sene evvel kontağını kapatmış. Artık Suadiye'den otobüsle geliyormuş tiyatroya. Bir tek Kadıköy'e gelebiliyorum, diğerlerine gidemiyorum dedi. İçindeki yaşama sevincine bayıldım.
Kendime Not: Bizim takım annem, babam ve ben
Kendime Resim:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder